یُؤتِی الْحِکْمَةَ مَن یَشَاءُ وَمَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً وَمَا یَذَّکَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ (269) (سوره بقره)
ترجمه : فرزانگی را به هرکس که بخواهد ( و شایسته بیند ) می دهد ، و به هرکس که
فرزانگی داده شود ، بیگمان خیر فراوانی بدو داده شده است ، و جز خردمندان ( این
حقائق را درک نمی کنند و ) متذکّر نمی گردند .
وَمَا أَنفَقْتُم مِّن نَّفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُم مِّن نَّذْرٍ فَإِنَّ اللّهَ
یَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِینَ مِنْ أَنصَارٍ(270) (سوره بقره)
ترجمه : و هر هزینه ای را که ( در راه خیر یا شر ) متحمّل می شوید ، یا هر نذری را
که ( در راه طاعت یا معصیت ) به گردن می گیرید ، بیگمان خداوند آن را می داند ، و
ستمگران را یاوری نیست .
إِن تُبْدُواْ الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِیَ وَإِن
تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاء فَهُوَ خَیْرٌ لُّکُمْ وَیُکَفِّرُ عَنکُم
مِّن سَیِّئَاتِکُمْ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(271) (سوره بقره)
ترجمه : اگر بذل و بخششها را آشکار کنید ، چه خوب ، و اگر آنها را پنهان دارید و
به نیازمندان بپردازید ، برای شما بهتر خواهد بود و برخی از گناهان شما را می
زداید ، و خداوند آگاه از هر آن چیزی است که انجام می دهید .
لَّیْسَ عَلَیْکَ هُدَاهُمْ وَلَکِنَّ اللّهَ یَهْدِی مَن یَشَاءُ وَمَا
تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَلأنفُسِکُمْ وَمَا تُنفِقُونَ إِلاَّ ابْتِغَاء وَجْهِ
اللّهِ وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنتُمْ لاَ
تُظْلَمُونَ(272) (سوره بقره)
ترجمه : هدایت آنان بر تو واجب نیست ، ولیکن خداوند هر که را بخواهد هدایت می کند
، و هر چیز نیک و بایسته ای که می بخشید برای خودتان است ( و سود آن عائد خودتان
می گردد ) و ( این وقتی خواهد بود که ) جز برای رضایت خدا نبخشید . و هر چیز نیک و
بایسته ای که ( بدین گونه ) ببخشید به طور کامل به خود شما بازپس داده می شود و (
کوچکترین ) ستمی به شما نخواهد شد .
لِلْفُقَرَاء الَّذِینَ أُحصِرُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ لاَ یَسْتَطِیعُونَ ضَرْباً فِی الأَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِیمَاهُمْ لاَ یَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافاً وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ(273) (سوره بقره)
ترجمه : ( چنین بذل و بخششی مخصوصاً باید ) برای نیازمندانی باشد که در راه خدا
درمانده اند و به تنگنا افتاده اند و نمی توانند در زمین به مسافرت پردازند ( و از
راه تجارت و کسب و کار برای خود هزینه زندگی فراهم سازند و ) به خاطر آبرومندی و
خویشتنداری ، شخص نادان می پندارد که اینان دارا و بی نیازند ، امّا ایشان را از
روی رخساره و سیمایشان می شناسی ، ( چه از لحن گفتار و طرز رفتار پیدا و نمودارند
و ) با الحاح و اصرار ( چیزی ) از مردم نمی خواهند . و هر چیز نیک و بایسته ای را
که ببخشید ، بیگمان خدا از آن آگاه است .
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُم بِاللَّیْلِ وَالنَّهَارِ سِرّاً وَعَلاَنِیَةً
فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ
یَحْزَنُونَ(274) (سوره بقره)
ترجمه : کسانی که دارائی خود را در شب و روز ( و در همه اوضاع و احوال ) و به گونه
پنهان و آشکار می بخشند ، مزدشان نزد پروردگارشان ( محفوظ ) است و نه ترسی بر آنان
است و نه ایشان اندوهگین خواهند شد .
مَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ(261) (سوره بقره)
ترجمه : مثل کسانی که دارائی خود را در راه خدا صرف می کنند ، همانند دانه ای است
که هفت خوشه برآرد و در هر خوشه صد دانه باشد ، و خداوند برای هر که بخواهد آن را
چندین برابر می گرداند ، و خدا ( قدرت و نعمتش ) فراخ ( و از همه چیز ) آگاه است .
الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ ثُمَّ لاَ یُتْبِعُونَ مَا أَنفَقُواُ مَنّاً وَلاَ أَذًى لَّهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ(262) (سوره بقره)
ترجمه : کسانی که دارائی خود را در راه خدا صرف می کنند و به دنبال آن منّتی نمی
گذارند و آزاری نمی رسانند ، پاداششان نزد پروردگارشان است ( و اندازه اجرشان را
کسی جز خدا نمی داند ) ، و نه ترسی بر آنان خواهد بود و نه اندوهگین خواهند شد .
قَوْلٌ مَّعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَیْرٌ مِّن صَدَقَةٍ یَتْبَعُهَا أَذًى وَاللّهُ
غَنِیٌّ حَلِیمٌ(263) (سوره بقره)
ترجمه : گفتار نیک و گذشت ، بهتر از بذل و بخششی است که اذیّت و آزاری به دنبال
داشته باشد . و خداوند بی نیاز و بردبار است .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِکُم بِالْمَنِّ وَالأذَى کَالَّذِی یُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَلاَ یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَیْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لاَّ یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّمَّا کَسَبُواْ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ(264) (سوره بقره)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید !
بذل و بخششهای خود را با منّت و آزار ، پوچ و تباه نسازید ، همانند کسی که دارائی
خود را برای نمودن به مردم ، ریاکارانه صرف می کند و به خدا و روز رستاخیز ایمان
ندارد . مَثَل چنین کسی همچون مَثَل قطعه سنگ صاف و لغزنده ای است که بر آن ( قشری
از ) خاک باشد ( و بذرافشانی شود ) ، و باران شدیدی بر آن ببارد ( و همه خاکها و
بذرّها را فرو شوید ) و آن را به صورت سنگی صاف ( و خالی از هر چیز ) برجای گذارد
. ( چنین ریاکارانی ) از کاری که انجام داده اند سود و بهره ای برنمی گیرند ، و
خداوند گروه کفرپیشه را ( به سوی خیر و صلاح ) رهنمود نمی نماید .
وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ
وَتَثْبِیتاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ
فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ
بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ(265) (سوره بقره)
ترجمه : مثل کسانی که دارائی خود را برای خوشنودی خدا و استوار کردن جانهای خود (
بر ایمان و احسان ) صرف می کنند ، همچون مثل باغی است که روی پشته ای باشد ( و از
هوای آزاد و نور آفتاب به حدّ کافی بهره گیرد ) و باران شدیدی بر آن ببارد و در
نتیجه چندین برابر میوه دهد ، و اگر هم باران شدیدی بر آن نبارد ، باران خفیفی بر
آن ببارد ، ( به سبب خاک خوب و آفتاب مناسب و هوای آزاد ، باز هم ببار نشیند ) ، و
آنچه را انجام می دهید خدا می بیند .
أَیَوَدُّ أَحَدُکُمْ أَن تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِی
مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِیهَا مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ
الْکِبَرُ وَلَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِیهِ نَارٌ
فَاحْتَرَقَتْ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ
تَتَفَکَّرُونَ(266) (سوره بقره)
ترجمه : آیا کسی از شما دوست می دارد که باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد
که از زیر درختان آن ، جویبارها روان باشد و برای او در آن هرگونه میوه ای ( از
میوه های دیگر ) باشد ، و در حالی که به سن پیری رسیده و فرزندانی ( کوچک و ) ضعیف
داشته باشد ، ( در این هنگام ) گردبادی ( کوبنده ) که در آن آتش ( سوزانی ) باشد ،
به باغ برخورد کند و آن را بسوزاند ؟ ! این چنین خداوند آیات خود را برایتان بیان
و آشکار می سازد ، شاید بیندیشید ( و با نیروی اندیشه راه حق را بیابید ) .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا کَسَبْتُمْ
وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَکُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَیَمَّمُواْ الْخَبِیثَ مِنْهُ
تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِیهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ
اللّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ(267) (سوره بقره)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از قسمتهای پاکیزه اموالی که ( از طریق
تجارت ) به دست آورده اید و از آنچه از زمین برای شما بیرون آورده ایم ( از قبیل
منابع و معادن زیرزمینی ) ببخشید و به سراغ چیزهای ناپاک نروید تا از آن ببخشید ؛
در حالی که خود شما حاضر نیستید آن چیزهای پلید را دریافت کنید مگر با اغماض و چشم
پوشی در آن ، و بدانید که خداوند بی نیاز و شایسته ستایش است.
الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَیَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ
یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ(268) (سوره
بقره)
ترجمه :اهریمن شما را ( به هنگام انفاق می ترساند و ) وعده تهیدستی می دهد و به
انجام گناه شما را دستور می دهد ، ولی خداوند به شما وعده آمرزش خویش و فزونی (
نعمت ) می دهد . و خداوند ( فضل و مرحمتش ) وسیع ( و از همه چیز ) آگاه است
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاکُم مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لاَّ بَیْعٌ فِیهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْکَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254) (سوره بقره)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( برخی ) از آنچه بهره شما کرده ایم ( در
راه خدا ) صرف کنید ، پیش از آن که روزی فرا رسد که در آن نه داد و ستدی و نه
دوستی و رفاقتی و نه میانجیگری و شفاعتی است ، و کافران ستمگرند ( و به خود و
جامعه خود ظلم می کنند ، و نتیجه ظلم آنان در آن روز ظاهر خواهد شد ) .
وَقَاتِلُواْ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ
سَمِیعٌ عَلِیمٌ (244) (سوره
بقره)
ترجمه : و در راه خدا بجنگید و بدانید که خداوند شنوا و دانا است .
مَّن ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً
کَثِیرَةً وَاللّهُ یَقْبِضُ وَیَبْسُطُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ(245) (سوره بقره)
ترجمه : کیست که به خدا قرض نیکوئی دهد تا آن را برای او چندین برابر کند ؟ و
خداوند ( روزیِ بندگان را ) محدود و گسترده می سازد و به سوی او بازگردانده می
شوید .
وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجاً وَصِیَّةً لِّأَزْوَاجِهِم مَّتَاعاً إِلَى الْحَوْلِ غَیْرَ إِخْرَاجٍ فَإِنْ خَرَجْنَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِی مَا فَعَلْنَ فِیَ أَنفُسِهِنَّ مِن مَّعْرُوفٍ وَاللّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(240) (سوره بقره)
ترجمه : و کسانی که از شما در آستانه مرگ
قرار می گیرند و همسرانی را از خود به جای می گذارند ، ( فرمان خدا این است که )
باید برای همسران خود وصیّت کنند که تا یک سال آنان را ( با پرداخت هزینه زندگی )
بهره مند سازند ، به شرط این که آنان ( خودشان از خانه شوهر ) بیرون نروند ، پس
اگر بیرون روند هر کار پسندیده ای که نسبت به خود انجام دهند ( از قبیل ازدواج
مجدّد ) گناهی بر شما نیست ، و خداوند توانا و حکیم است .
وَلِلْمُطَلَّقَاتِ مَتَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِینَ(241) (سوره
بقره)
ترجمه : و برای زنان مطلّقه ، هدیّه مناسبی است ( که از طرف شوهر پرداخت می گردد و
) این حقی است بر مردان پرهیزگار .
کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ(242) (سوره
بقره)
ترجمه : خداوند این چنین آیات خود را برای شما شرح می دهد تا این که ( درباره
احکام الهی و همه پدیده های جهان ) بیندیشید .