آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن

ذکر آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن مع الترجمه بالفارسیة من تفسیر النور

آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن

ذکر آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن مع الترجمه بالفارسیة من تفسیر النور

لاَ تَأْکُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافاً مُّضَاعَفَةً

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَأْکُلُواْ الرِّبَا أَضْعَافاً مُّضَاعَفَةً وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (130) (سوره آل عمران)


ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ربا را دو و چند برابر مخورید ، و از خدا بترسید ، باشد که رستگار شوید .

إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ

إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِی بِبَکَّةَ مُبَارَکاً وَهُدًى لِّلْعَالَمِینَ(96) (سوره آل عمران)


ترجمه : نخستین خانه ای ( از حیث قدمت و حرمت که با دست انبیاء جهت پرستش و نیایش صحیح خداوند یگانه ) برای مردم بنیانگذاری گشته است ، خانه ای است که در مکّه قرار دارد ( و کعبه نام و از لحاظ ظاهر و باطن ) پربرکت و نعمت است و ( از آنجا که قبله گاه نماز مسلمانان و مکان حجّ آنان یعنی کنگره بزرگ سالانه ایشان است ، مایه ) هدایت جهانیان است .


فِیهِ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِیمَ وَمَن دَخَلَهُ کَانَ آمِناً وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَیْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَیْهِ سَبِیلاً وَمَن کَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ(97) (سوره آل عمران)


ترجمه : در آن نشانه های روشنی است ، مقام ابراهیم ( یعنی مکان نماز و عبادت او از جمله آنها است ) . و هرکس داخل آن ( حرم ) شود در امان است . و حجّ این خانه واجب الهی است بر کسانی که توانائی ( مالی و بدنی ) برای رفتن بدانجا را دارند . و هرکس ( حجّ خانه خدا را به جای نیاورد ، یا اصلاً حجّ را نپذیرد ، و بدین وسیله ) کفر ورزد ( به خود زیان رسانده نه به خدا ) چه خداوند از همه جهانیان بی نیاز است .

لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ

لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ (92) (سوره آل عمران)


ترجمه : به نیکی ( کاملی که جویای آنید و مورد پسند خدا است ) دست نمی یابید ، مگر آن که از آنچه دوست می دارید ( در راه خدا ) ببخشید . و هر چه را ببخشید ( کم یا زیاد ، بی ارزش یا باارزش ) خدا بر آن آگاه است .

وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ

وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لاَّ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِماً ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ (75) (سوره آل عمران)


ترجمه : و در میان اهل کتاب کسانی هستند که اگر دارائی فراوانی به رسم امانت بدیشان بسپاری ، آن را به تو بازپس می دهند . و در میان آنان کسانی هستند که اگر دیناری به رسم امانت بدیشان بسپاری ، آن را به تو بازپس نمی دهند ، مگر آن که پیوسته بالای سرشان ایستاده باشی . این بدان خاطر است که ایشان می گویند : ما در برابر امّیها ( یعنی غیر یهود ) مسؤول نبوده و بازخواستی نداریم ! و بر خدا دروغ می بندند ( و چنین چیزی حکم خدا نیست ) و حال آن که ایشان ( این را ) می دانند .



بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ(76) (سوره آل عمران)

ترجمه : آری ! کسی که به عهد و پیمان خود وفا کند و پرهیزگاری پیشه نماید ( محبّت و رضایت خدا را فراچنگ آورده است ) زیرا خداوند پرهیزگاران را دوست می دارد .



إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلاً أُوْلَئِکَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ وَلاَ یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ(77) (سوره آل عمران)



ترجمه : کسانی که پیمان خدا و سوگندهای خود را به بهای کمی ( از مادیات و مقامات دنیوی هر اندازه هم در نظرشان بزرگ و سترگ جلوه گر شود ) بفروشند ، بهره ای در آخرت نخواهند داشت و خداوند با ایشان در آخرت ( با مرحمت ) سخن نمی گوید ، و به آنان در قیامت ( با محبّت ) نمی نگرد ، و ایشان را ( از کثافات گناه ) پاک نمی سازد ، و عذاب دردناکی دارند .

فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ

هَاأَنتُمْ هَؤُلاء حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَکُم بِهِ عِلمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ (66) سوره آل عمران)


ترجمه : هان ! شما ( ای یهودیان و مسیحیان ) ای گروهی که درباره چیزی که ( به گمان خود ) نسبت بدان آگاهی و اطّلاعی دارید ، مجادله و مناظره کردید ، ولی چرا درباره چیزی که آگاهی و اطّلاعی از آن ندارید مجادله و مناظره می نمائید ؟ و خدا ( چگونگی دین ابراهیم را ) می داند و شما نمی دانید .