آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن

ذکر آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن مع الترجمه بالفارسیة من تفسیر النور

آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن

ذکر آیات الأحکام و الدعوة فی القرآن مع الترجمه بالفارسیة من تفسیر النور

إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ


إِنَّ الَّذِینَ یَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللّهِ وَأَیْمَانِهِمْ ثَمَناً قَلِیلاً أُوْلَئِکَ لاَ خَلاَقَ لَهُمْ فِی الآخِرَةِ وَلاَ یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ وَلاَ یَنظُرُ إِلَیْهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (77) (سوره آل عمران)


ترجمه : کسانی که پیمان خدا و سوگندهای خود را به بهای کمی از مادیات و مقامات دنیوی هر اندازه هم در نظرشان بزرگ و سترگ جلوه گر شود ) بفروشند ، بهره ای در آخرت نخواهند داشت و خداوند با ایشان در آخرت ( با مرحمت ) سخن نمی گوید ، و به آنان در قیامت ( با محبّت ) نمی نگرد ، و ایشان را ( از کثافات گناه ) پاک نمی سازد ، و عذاب دردناکی دارند .

وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِیقاً یَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْکِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْکِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْکِتَابِ وَیَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ(78) (سوره آل عمران)


ترجمه : و در میان آنان کسانی هستند که به هنگام خواندن کتاب ( خدا ) زبان خود را می پیچند و آن را دگرگون می کنند تا شما گمان برید ( آنچه را که می خوانند ) از کتاب ( خدا ) است ! در حالی که از کتاب ( خدا ) نیست . و می گویند که : آن از نزد خدا ( نازل شده ) است و با این که از سوی خدا نیامده است و به خدا دروغ می بندند و حال آن که می دانند ( که دروغ می گویند ) .

 

 

مَا کَانَ لِبَشَرٍ أَن یُؤْتِیَهُ اللّهُ الْکِتَابَ وَالْحُکْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ یَقُولَ لِلنَّاسِ کُونُواْ عِبَاداً لِّی مِن دُونِ اللّهِ وَلَکِن کُونُواْ رَبَّانِیِّینَ بِمَا کُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْکِتَابَ وَبِمَا کُنتُمْ تَدْرُسُونَ(79) (سوره آل عمران)


ترجمه : هیچ کسی ( از پیغمبران ) را نسزد که خدا بدو کتاب و حکمت و نبوّت بخشد ، آن گاه او به مردمان بگوید : به جای خدا ، بندگان ( و پرستش کنندگان ) من باشید . بلکه ( به مردمان این چنین می گوید که : ) با کتابی که آموخته اید و یاد داده اید و درسی که خوانده اید ، مردمانی خدائی باشید ( و جز او را بندگی نکنید و نپرستید ) .

وَلاَ یَأْمُرَکُمْ أَن تَتَّخِذُواْ الْمَلاَئِکَةَ وَالنِّبِیِّیْنَ أَرْبَاباً أَیَأْمُرُکُم بِالْکُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ(80) (سوره آل عمران)


ترجمه : و ( هیچ کسی از پیغمبران ) به شما فرمان نمی دهد که فرشتگان و پیغمبران را به پروردگاری خود گیرید . مگر ( معقول است که ) شما را به کفر فرمان دهد ، بعد از آن که ( مخلصانه رو به خدا کرده اید و ) مسلمان شده اید ؟ !

نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ


نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَأَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ (3) (سوره آل عمران)


ترجمه : ( همان کسی که ) کتاب ( قرآن ) را بر تو نازل کرده است که مشتمل بر حق است ( و متضمّن اصول رسالتهای آسمانی پیشین ، و ) تصدیق کننده کتابهائی است که قبل از آن ( برای پیغمبران فرستاده شده اند و ) بوده اند . و خداوند پیش از آن ، تورات را ( برای موسی ) و انجیل را ( برای عیسی ) نازل کرده است .


مِن قَبْلُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ الْفُرْقَانَ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بِآیَاتِ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ(4) (سوره آل عمران)


ترجمه : پیش از ( قرآن ، تورات و انجیل را نازل کرده است ) جهت رهنمود مردمان ، و ( چون منحرف گشتند ، قرآن یعنی ) جدا سازنده ( حق از باطل ) را فرو فرستاده است . بیگمان کسانی که نسبت به آیات خدا کفر ورزند ، عذاب سختی دارند ، و خداوند توانا و انتقام گیرنده است .


ـــــــــــــــــــــ


کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ وَالَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ کَذَّبُواْ بِآیَاتِنَا فَأَخَذَهُمُ اللّهُ بِذُنُوبِهِمْ وَاللّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ(11) (سوره آل عمران)


ترجمه : ( اینان رفتار و کردار زشتی دارند ) همچون رفتار و کردار قوم فرعون و کسانی که پیش از ایشان بودند و آیات ما را ( با وجود روشنی ) تکذیب می کردند ، پس خدا آنان را به ( کیفر ) گناهانشان گرفت ، و خداوند شدیدالعقاب است .
ـــــــــــــــــــــــــــــ


إِنَّ الدِّینَ عِندَ اللّهِ الإِسْلاَمُ وَمَا اخْتَلَفَ الَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ إِلاَّ مِن بَعْدِ مَا جَاءهُمُ الْعِلْمُ بَغْیاً بَیْنَهُمْ وَمَن یَکْفُرْ بِآیَاتِ اللّهِ فَإِنَّ اللّهِ سَرِیعُ الْحِسَابِ(19) (سوره آل عمران)


ترجمه : بیگمان دین ( حق و پسندیده ) در پیشگاه خدا اسلام ( یعنی خالصانه تسلیم فرمان الله شدن ) است ( و این ، آئین همه پیغمبران بوده است ) و اهل کتاب ( در آن ) به اختلاف برنخاستند مگر بعد از آگاهی ( بر حقیقت و صحّت آن ؛ این کار هم ) به سبب ستمگری و سرکشی میان خودشان بود ( و انگیزه ای جز ریاست خواهی و انحصارطلبی نداشت ) . و کسی که به آیات خدا ( اعم از آیات دیدنی در آفاق و انفس ، یا آیات خواندنی در کتابهای آسمانی پشت کند و ) کفر ورزد ( بداند که ) بیگمان خدا زود حسابرسی می کند .

فَإنْ حَآجُّوکَ فَقُلْ أَسْلَمْتُ وَجْهِیَ لِلّهِ وَمَنِ اتَّبَعَنِ وَقُل لِّلَّذِینَ أُوْتُواْ الْکِتَابَ وَالأُمِّیِّینَ أَأَسْلَمْتُمْ فَإِنْ أَسْلَمُواْ فَقَدِ اهْتَدَواْ وَّإِن تَوَلَّوْاْ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلاَغُ وَاللّهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ(20) (سوره آل عمران)


ترجمه : پس اگر با تو به ستیز پرداختند ، بگو : من و کسانی که از من پیروی نموده اند ، خویشتن را تسلیم خدا کرده ایم و رو بدو نموده ایم . و بگو به اهل کتاب ( یعنی یهودیان و مسیحیان ) و به بیسوادان ( یعنی مشرکان عرب ) : آیا شما تسلیم شده اید ؟ اگر تسلیم شوند ، بیگمان هدایت یافته اند ( و راه را از چاه باز شناخته اند ) و اگر سرپیچی کنند ( نگران مباش ؛ زیرا ) بر تو ابلاغ ( رسالت ) است و بس ، و خدا بینا به ( اعمال و عقائد ) بندگان است .

إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَیَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقٍّ وَیَقْتُلُونَ الِّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ(21) (سوره آل عمران)


ترجمه : کسانی که به آیات ( دیدنی و خواندنی ) خدا کفر می ورزند ، و پیغمبران را به ناحق به قتل می رسانند ، و کسانی از مردمان را می کشند که به عدالت و دادگری فرمان می دهند ( و ایشان را به سوی خدا می خوانند ) ، پس آنان را به عذاب دردناکی بشارت بده .

أُولَئِکَ الَّذِینَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ(22) (سوره آل عمران)


ترجمه : آنان کسانی هستند که اعمالشان در دنیا و آخرت تباه شده ( و اگر کردار نیکی هم داشته باشند ، باطل و بی ثمر خواهد بود ) و ایشان را یاور و مددکاری نیست ( تا آنان را از زیان دنیوی و عذاب اخروی نجات دهد ) .

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوْتُواْ نَصِیباً مِّنَ الْکِتَابِ یُدْعَوْنَ إِلَى کِتَابِ اللّهِ لِیَحْکُمَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ یَتَوَلَّى فَرِیقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ(23) (سوره آل عمران)


ترجمه : آیا آگاهی از حال کسانی که بدیشان بهره ای از کتاب ( آسمانی ) داده شده است ؛ ( هنگامی که ) ایشان به سوی کتاب خدا ( قرآن ) دعوت می شوند تا در میانشان داوری کند ( و حق را از باطل جدا سازد ، ولی آنان دعوت را نمی پذیرند ) سپس گروهی از ایشان سرپیچی می کنند ، و حال آن که ( همیشه چنین کسانی از حق و حقیقت ) روی گردانند .

ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَیَّاماً مَّعْدُودَاتٍ وَغَرَّهُمْ فِی دِینِهِم مَّا کَانُواْ یَفْتَرُونَ(24) (سوره آل عمران)


ترجمه :این ( عمل آنان ) بدان خاطر است که می گفتند : جز چند روز اندکی ، آتش ( دوزخ ) به ما نمی رسد ( و مجازات محدودی داریم . چرا که از قوم گزیده ایم ! ) و افتراهائی که در دینشان به خدای می بستند و ( پیوسته ) به هم می بافتند ، ایشان را گول زده است .

فَکَیْفَ إِذَا جَمَعْنَاهُمْ لِیَوْمٍ لاَّ رَیْبَ فِیهِ وَوُفِّیَتْ کُلُّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ وَهُمْ لاَ یُظْلَمُونَ(25) (سوره آل عمران)


ترجمه : پس ( حال آنان ) چگونه خواهد بود ( و چه کار خواهند کرد ) وقتی که ایشان را در روزی که هیچ شکّی در ( وقوع ) آن نیست ، جمع می آوریم و به هر کسی ( پاداش وپادافره) آنچه کرده و فراچنگ آورده است به تمام و کمال داده شود و بر آنان ستم نرود .

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحاً وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِینَ(33) (سوره آل عمران)


ترجمه : خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهیم ( از قبیل : اسماعیل و اسحاق و یعقوب ) و خاندان عِمران ( از قبیل : موسی و هارون و عیسی و مادرش مریم ) را از میان جهانیان برگزید .

ذُرِّیَّةً بَعْضُهَا مِن بَعْضٍ وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ(34) (سوره آل عمران)


ترجمه : آنان فرزندانی بودند که ( چه از نظر پاکی و تقوا و فضیلت ، و چه از نظر دودمان ) برخی از برخی دیگرند ( زیرا خاندان ابراهیم که اسماعیل و اسحاق و فرزندان ایشانند از نسل ابراهیم هستند ، و ابراهیم از نسل نوح ، و نوح از آدم است ، و خاندان عمران که موسی و هارون و عیسی و مادرش می باشند ، از نژاد ابراهیم و نوح و آدم هستند ) ، و خداوند شنوا و دانا است ( و از گفتار بندگان و افعال ایشان آگاه است ) .

ـــــــــــــــــــــــــــــ


وَیُعَلِّمُهُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِیلَ(48) (سوره آل عمران)
ترجمه : و بدو خطّ و کتابت ، و دانش راستین و سودمند ، و تورات و انجیل می آموزد .

وَرَسُولاً إِلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ أَنِّی قَدْ جِئْتُکُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ أَنِّی أَخْلُقُ لَکُم مِّنَ الطِّینِ کَهَیْئَةِ الطَّیْرِ فَأَنفُخُ فِیهِ فَیَکُونُ طَیْراً بِإِذْنِ اللّهِ وَأُبْرِئُ الأکْمَهَ والأَبْرَصَ وَأُحْیِی الْمَوْتَى بِإِذْنِ اللّهِ وَأُنَبِّئُکُم بِمَا تَأْکُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُمْ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ(49) (سوره آل عمران)
ترجمه : و او را به عنوان پیغمبری به سوی بنی اسرائیل روانه می دارد ( و بدیشان خبر می دهد ) که من ( بر صدق نبوّت خود ) نشانه ای را از سوی پروردگارتان برایتان آورده ام ، و آن این که : من از گِل چیزی را به شکل پرنده برایتان می سازم ، سپس در آن می دمم و به فرمان خدا پرنده ای ( زنده ) می گردد ؛ و کور مادرزاد و مبتلای به بیماری پیسی را شفا می دهم و مردگان را به فرمان خدا زنده می کنم و از آنچه می خورید و از آنچه در خانه های خود ذخیره می کنید به شما خبر می دهم ! بیگمان در اینها نشانه ای برای شما است اگر ( اراده پذیرش ) ایمان داشته باشید .


وَمُصَدِّقاً لِّمَا بَیْنَ یَدَیَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَکُم بَعْضَ الَّذِی حُرِّمَ عَلَیْکُمْ وَجِئْتُکُم بِآیَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ فَاتَّقُواْ اللّهَ وَأَطِیعُونِ(50) (سوره آل عمران)


ترجمه :و ( من پیغمبریم که ) تصدیق کننده آن چیزی هستم که پیش از من از تورات بوده است و ( آمده ام ) تا پاره ای از چیزهائی را که ( بر اثر ستم و گناه ) بر شما حرام شده است ( به عنوان تخفیفی از سوی خدا ) برایتان حلال کنم ، و نشانه ای ( به دنبال نشانه ای ) را برایتان آورده ام ؛ بنابراین ( معجزه ها و نشانه های پیاپی ) از خدا بترسید و از من اطاعت کنید .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ


قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى کَلَمَةٍ سَوَاء بَیْنَنَا وَبَیْنَکُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِکَ بِهِ شَیْئاً وَلاَ یَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ(64) (سوره آل عمران)


ترجمه : بگو : ای اهل کتاب ! بیائید به سوی سخن دادگرانه ای که میان ما و شما مشترک است ( و همه آن را بر زبان می رانیم ، بیائید بدان عمل کنیم ، و آن این ) که جز خداوند یگانه را نپرستیم ، و چیزی را شریک او نکنیم ، و برخی از ما برخی دیگر را ، به جای خداوند یگانه ، به خدائی نپذیرد . پس هرگاه ( از این دعوت ) سر بر تابند ، بگوئید : گواه باشید که ما منقاد ( اوامر و نواهی خدا ) هستیم .

یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِی إِبْرَاهِیمَ وَمَا أُنزِلَتِ التَّورَاةُ وَالإنجِیلُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ(65) (سوره آل عمران)


ترجمه : ای اهل کتاب ! چرا درباره ( دین ) ابراهیم با یکدیگر به مجادله و ستیز می پردازید ( و هر یک از شما او را بر آئین خویش می پندارید ) و حال آن که تورات و انجیل نازل نشده اند مگر بعد از او ؟ آیا نمی فهمید ( که پیشین نمی شود پیرو پَسین باشد ) ؟

هَاأَنتُمْ هَؤُلاء حَاجَجْتُمْ فِیمَا لَکُم بِهِ عِلمٌ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِیمَا لَیْسَ لَکُم بِهِ عِلْمٌ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ(66) (سوره آل عمران)


ترجمه :هان ! شما ( ای یهودیان و مسیحیان ) ای گروهی که درباره چیزی که ( به گمان خود ) نسبت بدان آگاهی و اطّلاعی دارید ، مجادله و مناظره کردید ، ولی چرا درباره چیزی که آگاهی و اطّلاعی از آن ندارید مجادله و مناظره می نمائید ؟ و خدا ( چگونگی دین ابراهیم را ) می داند و شما نمی دانید .

مَا کَانَ إِبْرَاهِیمُ یَهُودِیّاً وَلاَ نَصْرَانِیّاً وَلَکِن کَانَ حَنِیفاً مُّسْلِماً وَمَا کَانَ مِنَ الْمُشْرِکِینَ(67) (سوره آل عمران)


ترجمه : ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ، ولیکن ( از ادیان باطله بیزار و منصرف و ) بر ( دین ) حق و منقاد ( فرمان ) خدا بود ، و از زمره مشرکان ( و کافرانی چون قریش و همگنان ایشان ) نبود .

إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْرَاهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَهَذَا النَّبِیُّ وَالَّذِینَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِینَ(68) (سوره آل عمران)


ترجمه : سزاوارترین مردم ( برای انتساب ) به ابراهیم ( و دین او ) کسانی هستند که ( در زمان ابراهیم دعوت او را اجابت کردند و ) از او پیروی نمودند و نیز این پیغمبر ( محمّد ) و کسانی اند که ( با او ) ایمان آورده اند ( زیرا محمّد و یارانش اهل توحید خالصند که دین ابراهیم است ) و خداوند سرپرست و یاور مؤمنان است .

وَدَّت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ لَوْ یُضِلُّونَکُمْ وَمَا یُضِلُّونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا یَشْعُرُونَ(69) (سوره آل عمران)
ترجمه :
گروهی از اهل کتاب آرزو داشتند کاش می شد شما را گمراه کنند ! و ( با القاء شبهه هائی در دینتان ، شما را از اسلام برگردانند ، ولی با این کارها ) جز خویشتن را گمراه نمی سازند و نمی فهمند .

یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَکْفُرُونَ بِآیَاتِ اللّهِ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ(70) (سوره آل عمران)


ترجمه : ای اهل کتاب ! چرا آیه های ( دالّ بر صدق نبوّت محمّد ، فرستاده ) خداوند را نادیده می گیرید و تکذیب می دارید ، و حال آن که ( صحّت آنها و نشانه های نبوّت محمّد را در کتابهای خود ) می بینید ؟


یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ(71) (سوره آل عمران)

ترجمه : ای اهل کتاب ! چرا حق را با باطل می آمیزید و کتمانش می کنید ، و حال آن که شما می دانید ( که عقاب و عذاب خدا در برابر چنین کاری چیست ) ؟

وَقَالَت طَّآئِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ آمِنُواْ بِالَّذِیَ أُنزِلَ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَجْهَ النَّهَارِ وَاکْفُرُواْ آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ(72) (سوره آل عمران)

ترجمه : جمعی از اهل کتاب ( به همکیشان خود ) گفتند : بدانچه بر مسلمانان نازل شده است ، در آغاز روز ایمان بیاورید ، و در پایان روز بدان کافر شوید ، تا شاید ( از قرآن پیروی نکنند و از آن ) برگردند .

وَلاَ تُؤْمِنُواْ إِلاَّ لِمَن تَبِعَ دِینَکُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَى هُدَى اللّهِ أَن یُؤْتَى أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِیتُمْ أَوْ یُحَآجُّوکُمْ عِندَ رَبِّکُمْ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ(73) (سوره آل عمران)

ترجمه : و باور مکنید مگر به کسی که پیروی از آئین شما کرده باشد - بگو : بیگمان هدایت ، هدایت خدا است - این که ( دیگران آن افتخارات و کتابهای آسمانی را که نصیب شما شده است به دست آورند . یعنی ) به کسی همان چیزی داده شود که به شما داده شده است ، و این که دیگران بتوانند در پیشگاه پروردگارتان با شما به داوری بنشینند و اقامه حجّت کنند . بگو : فضل و بزرگی در دست خدا است و آن را به هرکس که بخواهد می دهد . و خداوند ( عطاء و نعمتش ) فراخ ، و آگاه ( از اهلیّت و شایستگی مستحقّ وحی و رسالتِ خویش ) است .


یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ(74) (سوره آل عمران)

ترجمه : هر کس را که بخواهد به رحمت خود مخصوص می گرداند . خداوند دارای فضل عظیم و لطف عمیم است .

وَمِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ مَنْ إِن تَأْمَنْهُ بِقِنطَارٍ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ وَمِنْهُم مَّنْ إِن تَأْمَنْهُ بِدِینَارٍ لاَّ یُؤَدِّهِ إِلَیْکَ إِلاَّ مَا دُمْتَ عَلَیْهِ قَآئِماً ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ قَالُواْ لَیْسَ عَلَیْنَا فِی الأُمِّیِّینَ سَبِیلٌ وَیَقُولُونَ عَلَى اللّهِ الْکَذِبَ وَهُمْ یَعْلَمُونَ(75) (سوره آل عمران)

ترجمه : و در میان اهل کتاب کسانی هستند که اگر دارائی فراوانی به رسم امانت بدیشان بسپاری ، آن را به تو بازپس می دهند . و در میان آنان کسانی هستند که اگر دیناری به رسم امانت بدیشان بسپاری ، آن را به تو بازپس نمی دهند ، مگر آن که پیوسته بالای سرشان ایستاده باشی . این بدان خاطر است که ایشان می گویند : ما در برابر امّیها ( یعنی غیر یهود ) مسؤول نبوده و بازخواستی نداریم ! و بر خدا دروغ می بندند ( و چنین چیزی حکم خدا نیست ) و حال آن که ایشان ( این را ) می دانند .
بَلَى مَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ وَاتَّقَى فَإِنَّ اللّهَ یُحِبُّ الْمُتَّقِینَ(76) (سوره آل عمران)

ترجمه :
آری ! کسی که به عهد و پیمان خود وفا کند و پرهیزگاری پیشه نماید ( محبّت و رضایت خدا را فراچنگ آورده است ) زیرا خداوند پرهیزگاران را دوست می دارد .

تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ

تِلْکَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ مِّنْهُم مَّن کَلَّمَ اللّهُ وَرَفَعَ بَعْضَهُمْ دَرَجَاتٍ وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلَ الَّذِینَ مِن بَعْدِهِم مِّن بَعْدِ مَا جَاءتْهُمُ الْبَیِّنَاتُ وَلَکِنِ اخْتَلَفُواْ فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ وَمِنْهُم مَّن کَفَرَ وَلَوْ شَاء اللّهُ مَا اقْتَتَلُواْ وَلَکِنَّ اللّهَ یَفْعَلُ مَا یُرِیدُ (253) (سوره بقره)


ترجمه : این پیغمبران ( که نام برخی از آنان گذشت ) بعضی از ایشان را بر بعضی دیگر برتری دادیم . خداوند با برخی از آنان سخن گفت ، و بعضی را درجاتی برتر داد ، و به عیسی پسر مریم معجزاتی دادیم و او را با روح القدس ( یعنی جبرئیل ) تقویت و تأیید نمودیم . اگر خداوند می خواست کسانی که بعد از این پیغمبران می آمدند ، به دنبال نشانه های روشنی که به ( دست ) آنان می رسید ( و هدایت راستین و دین حقی را که دریافت می نمودند به مقتضای چنین هدایت و دینی ، همه ایشان ایمان می آوردند و اختلافی نمی ورزیدند و ) با یکدیگر نمی جنگیدند . ولیکن ( بنا به خواست خدا ) اختلاف ورزیدند و بعضی ایمان آوردند و برخی کافر شدند . و اگر خدا می خواست با هم نمی جنگیدند و به ستیز نمی خاستند ، ولی خداوند آنچه را می خواهد ( از روی حکمتی که خود می داند ) انجام می دهد .

سَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ


سَلْ بَنِی إِسْرَائِیلَ کَمْ آتَیْنَاهُم مِّنْ آیَةٍ بَیِّنَةٍ وَمَن یُبَدِّلْ نِعْمَةَ اللّهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءتْهُ فَإِنَّ اللّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (211) (سوره بقره)


ترجمه : ( ای پیغمبر ! ) از بنی اسرائیل بپرس : چقدر معجزه های بزرگ و دلائل روشنی به آنان داده ایم ؟ ( لیکن ایشان نعمتهای خدا را نادیده گرفته و ناسپاسی کرده اند ) و هر که نعمت خدای را دگرگونه کند ( و به جای ایمان بدان و شکر بر آن ، نسبت بدان کفر ورزد و ناسپاسی کند ) پس از آن که به سویش آمد ( و به دستش رسید و بر آن اطّلاع یافت ، خدا چنین کسی را دچار عذاب سختی خواهد کرد ) چه بی گمان خداوند شدیدالعقاب است .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


أَلَمْ تَرَ إِلَى الْمَلإِ مِن بَنِی إِسْرَائِیلَ مِن بَعْدِ مُوسَى إِذْ قَالُواْ لِنَبِیٍّ لَّهُمُ ابْعَثْ لَنَا مَلِکاً نُّقَاتِلْ فِی سَبِیلِ اللّهِ قَالَ هَلْ عَسَیْتُمْ إِن کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ أَلاَّ تُقَاتِلُواْ قَالُواْ وَمَا لَنَا أَلاَّ نُقَاتِلَ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَقَدْ أُخْرِجْنَا مِن دِیَارِنَا وَأَبْنَآئِنَا فَلَمَّا کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقِتَالُ تَوَلَّوْاْ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ وَاللّهُ عَلِیمٌ بِالظَّالِمِینَ (246) (سوره بقره)


ترجمه : آیا آگاهی از ( داستان شگفت ) جماعتی از بنی اسرائیل که بعد از موسی می زیستند و در آن وقت به پیغمبر خود گفتند : شاهی برای ما انتخاب کن تا ( تحت فرماندهی او ) در راه خدا جنگ کنیم . ( پیغمبرشان برای اطمینان از تصمیمشان بدیشان ) گفت : شاید اگر دستور پیکار به شما داده شود ( سرپیچی کنید و در راه خدا جهاد و ) پیکار نکنید . گفتند : چگونه ممکن است در راه خدا پیکار نکنیم ، در حالی که از خانه و فرزندانمان رانده شده ایم ؟ امّا هنگامی که دستور پیکار به آنان داده شد ، همه جز عده کمی از ایشان سرپیچی کردند ( و به خود و پیغمبرشان و دینشان ستم نمودند ) و خداوند از ستمکاران آگاه است .


وَقَالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ إِنَّ اللّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طَالُوتَ مَلِکاً قَالُوَاْ أَنَّى یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنَا وَنَحْنُ أَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَلَمْ یُؤْتَ سَعَةً مِّنَ الْمَالِ قَالَ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِی الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللّهُ یُؤْتِی مُلْکَهُ مَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ(247) (سوره بقره)


ترجمه : و پیغمبرشان به آنان گفت : خداوند طالوت را برای زمامداری شما روانه کرده است . بزرگان قوم گفتند : چگونه او بر ما حکومت داشته باشد با این که ما از او برای زمامداری سزاوارتریم و او که مال و دارائی زیادی ندارد ؟ گفت : خدا او را بر شما برگزیده است و دانش و ( قدرت ) جسم او را وسعت بخشیده است و خداوند ملک خود را به هرکس که بخواهد می بخشد . و ( احسان و تصرّف و قدرت ) خداوند فراخ ، و آگاه ( از لیاقت افراد برای منصبها ) است .

وَقَالَ لَهُمْ نِبِیُّهُمْ إِنَّ آیَةَ مُلْکِهِ أَن یَأْتِیَکُمُ التَّابُوتُ فِیهِ سَکِینَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَبَقِیَّةٌ مِّمَّا تَرَکَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلآئِکَةُ إِنَّ فِی ذَلِکَ لآیَةً لَّکُمْ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ(248) (سوره بقره)


ترجمه : و پیغمبرشان به آنان گفت : نشانه حکومت او این است که صندوق ( عهد ) به سوی شما خواهد آمد ( همان صندوق عهدی که دلگرمی و ) آرامشی از سوی پروردگارتان و یادگارهای خاندان موسی و هارون در آن است ، و فرشتگان آن را حمل می کنند . در این کار بیگمان نشانه ای برای شما است ( و چنین رهنمودی شما را بر آن می دارد که ) اگر مؤمن هستید ( بدو بگروید و به دنبال حق روان شوید ) .

فَلَمَّا فَصَلَ طَالُوتُ بِالْجُنُودِ قَالَ إِنَّ اللّهَ مُبْتَلِیکُم بِنَهَرٍ فَمَن شَرِبَ مِنْهُ فَلَیْسَ مِنِّی وَمَن لَّمْ یَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّی إِلاَّ مَنِ اغْتَرَفَ غُرْفَةً بِیَدِهِ فَشَرِبُواْ مِنْهُ إِلاَّ قَلِیلاً مِّنْهُمْ فَلَمَّا جَاوَزَهُ هُوَ وَالَّذِینَ آمَنُواْ مَعَهُ قَالُواْ لاَ طَاقَةَ لَنَا الْیَوْمَ بِجَالُوتَ وَجُنودِهِ قَالَ الَّذِینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو اللّهِ کَم مِّن فِئَةٍ قَلِیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِیرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِینَ(249) (سوره بقره)


ترجمه : و هنگامی که طالوت ( به فرماندهی لشکر بنی اسرائیل منصوب شد ) و سپاهیان را با خود بیرون برد ، بدیشان گفت : خداوند شما را به وسیله رودخانه ای آزمایش می کند . آنان که از آن بنوشند از ( پیروان ) من نیستند ، و آنان که جز مشتی از آن ننوشند از ( یاران ) من هستند . همگی جز عدّه کمی از آن نوشیدند . پس وقتی که او و افرادی که ایمان آورده بودند ( و از بوته آزمایش سالم به در آمده بودند ) از آن رودخانه گذشتند ( از کمی افراد خود ناراحت شدند و عدّه ای ) گفتند : امروز ما توانائی مقابله با جالوت و سپاهیان او را نداریم . امّا آنان که یقین داشتند که با خدای خویش ملاقات خواهند کرد ( و در روز رستاخیز پاداش خود را دریافت خواهند نمود ) گفتند : چه بسیارند گروههای اندکی که به فرمان خدا ( توفیق نصیبشان شده است و ) بر گروههای فراوانی چیره شده اند . و خداوند با بردباران ( و در صف استقامت کنندگان ) است .
وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْراً وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ(250) (سوره بقره)


ترجمه : و هنگامی که در برابر جالوت و سپاهیان او قرار گرفتند ( و لشکریان فراوان و ساز و برگ مجهّز جنگی ایشان را دیدند ، به آفریدگار خویش پناه بردند و ) گفتند : پروردگارا ! ( بر دلهایمان آب ) صبر و شکیبائی بریز و گامهایمان را ثابت و استوار بدار و ما را بر جمعیّت کافران پیروز گردان .

فَهَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْکَ وَالْحِکْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا یَشَاءُ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَکِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِینَ(251) (سوره بقره)


ترجمه : سپس به فرمان خدا ایشان را ( مغلوب کردند و ) فراری دادند ، و داود ( یکی از لشکریان طالوت ، ) جالوت را کشت ، و خداوند حکومت و حکمت بدو بخشید و از آنچه می خواست بدو یاد داد ، و اگر خداوند برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نکند ، فساد زمین را فرا می گیرد ، ولی خداوند نسبت به جهانیان لطف و احسان دارد .

إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْکِتَابِ


إِنَّ الَّذِینَ یَکْتُمُونَ مَا أَنزَلَ اللّهُ مِنَ الْکِتَابِ وَیَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً أُولَئِکَ مَا یَأْکُلُونَ فِی بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَلاَ یُکَلِّمُهُمُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلاَ یُزَکِّیهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (174) (سوره بقره)


ترجمه : کسانی که آنچه را خدا از کتاب ( آسمانی ) نازل کرده است ، پنهان می دارند ( یا دست به تأویل ناروا و تحریف می یازند ) و آن را به بهای کم ( و ناچیز دنیا ) می فروشند ، آنان جز آتش چیزی نمی خورند . ( زیرا اموالی که از رهگذر کتمان آیات آسمانی و تحریف و تأویل ناروای حقائق رحمانی به دست می آید ، سبب نزول آنان به آتش دوزخ خواهد شد ) و روز رستاخیز خدا ( از آنان روگردان بوده و ) با ایشان سخن نمی گوید و آنان را ( از کثافت گناهان با عفو و گذشت خویش ) پاکیزه نمی دارد . و ایشان را عذاب دردناکی است .

أُولَئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى وَالْعَذَابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ(175) (سوره بقره)


ترجمه :آنان کسانی اند که گمراهی را با هدایت ، و عذاب را با آمرزش ( مبادله و ) خریداری کرده اند . چقدر در برابر آتش ( دوزخ ) بردبارند ! ( جای بسی شگفت است که شخص عاقل از موجبات عذاب خوشحال بوده و پیوسته در انجام زشتیها که انسان را به دوزخ می کشانند ، در تکاپو باشد ) .

 

ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ نَزَّلَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ الَّذِینَ اخْتَلَفُواْ فِی الْکِتَابِ لَفِی شِقَاقٍ بَعِیدٍ(176) (سوره بقره)


ترجمه : آن ( عذابی که برایشان مشخّص گشته است ، به خاطر کفری است که نسبت به کتاب روا می دارند و در کتمان و تحریفش می کوشند ) به سبب این که خدا کتاب ( آسمانی قرآن یا تورات ) را توأم با حق فرو فرستاده ( و اصلاً شائبه بطلان بدان راه ندارد و ایشان به دروغ در تکذیب آن می کوشند یا پنهانش می دارند ) و به راستی کسانی که درباره کتاب ( آسمانی ) اختلاف می ورزند به دشمنانگی و دو دستگی دور ( از صداقت و حقیقتی ) دچارند .

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ


یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ(183) (سوره بقره)


ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! بر شما روزه واجب شده است ، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بوده اند واجب بوده است ، تا باشد که پرهیزگار شوید .