وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِیمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِیمَ وَإِسْمَاعِیلَ أَن طَهِّرَا بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْعَاکِفِینَ وَالرُّکَّعِ السُّجُودِ(125) (سوره بقره)
ترجمه : (و به یاد آورید ) آن گاه را که خانه ( کعبه ) را پناهگاه و مأوای امن و
امان مردم کردیم ( و بدیشان دستور دادیم که برای تجدید همین خاطره بازسازی خانه
کعبه بر دست پیغمبران ) از مقام ابراهیم نمازگاهی برای خود برگیرید ( و در جائی که
ابراهیم برای ساختن کعبه بالای سنگی می ایستاد ، بایستید و به نماز و نیایش
بپردازید ) و به ابراهیم و اسماعیل سفارش کردیم ( و بر عهده ایشان گذاشتیم ) که
خانه ما را برای طواف کنندگان و اعتکاف کنندگان ( و ماندگاران در آن ) و رکوع و
سجده کنندگان ( نمازگزار ، از کثافات معنوی همانند شرک و بت پرستی ، و پلشتیهای
حسّی همانند یاوه گوئی و گناه و ستیزه جوئی ) پاک و پاکیزه کنید .
إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیراً وَنَذِیراً وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ(119) (سوره بقره)
ترجمه : ما تو را همراه با حقائق یقینی فرستادیم تا مژده رسان ( مؤمنان ) و بیم
دهنده ( کافران ) باشی . و از تو درباره ( عدم ایمان ) دوزخیان پرسیده نمی شود (
بلکه بر رسولان پیام باشد و بس ) .
وَلَن تَرْضَى عَنکَ الْیَهُودُ وَلاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءهُم بَعْدَ الَّذِی جَاءکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللّهِ مِن وَلِیٍّ وَلاَ نَصِیرٍ(120) (سوره بقره)
ترجمه : یهودیان و مسیحیان هرگز از تو خوشنود نخواهند شد ، مگر این که از آئین (
تحریف شده و خواستهای نادرست ) ایشان پیروی کنی . بگو : تنها هدایت الهی هدایت است
. و اگر از خواستها و آرزوهای ایشان پیروی کنی ، بعد از آن که علم و آگاهی یافته
ای ( و با دریافت وحی الهی ، یقین و اطمینان به تو دست داده است ) ، هیچ سرپرست و
یاوری از جانب خدا برای تو نخواهد بود ( و خدا تو را کمک و یاری نخواهد کرد ) .
وَلِلّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّواْ فَثَمَّ وَجْهُ اللّهِ إِنَّ اللّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ (115) (سوره بقره)
ترجمه : خاور و باختر ( و همه جهات دیگر ) از آن خدا است ، پس به هر سو رو کنید ،
خدا آنجا است . بی گمان خدا گشایشگر است ( و بر مردم تنگ نمی گیرد ) و بسی دانا
است ( به قصد و نیّت کسی که بدو روی می آورد ) .
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَاجِدَ اللّهِ أَن یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ وَسَعَى فِی خَرَابِهَا أُوْلَئِکَ مَا کَانَ لَهُمْ أَن یَدْخُلُوهَا إِلاَّ خَآئِفِینَ لهُمْ فِی الدُّنْیَا خِزْیٌ وَلَهُمْ فِی الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِیمٌ (114) (سوره بقره)
ترجمه : ( از جمله دشمنی ایشان نسبت به یکدیگر ، و نسبت به مسلمانان این است که
بعضی از قبیله ها معابد قبیله های دیگر را خراب نمودند و مسلمانان را از ورود به
مسجدالحرام باز داشتند ) و چه کسی ستمگرتر از کسانی است که نگذارند در مساجد و
اماکن عبادت خدا ، نام خدا برده شود ، و در ویرانی آنها بکوشند ؟ شایسته اینان
نبود که چنین ( گناه بزرگی را مرتکب شوند و این کارها را ) بکنند ، بلکه می بایست
( حرمت معابد را نگهدارند و ) جز خاشعانه وارد آنها نشوند . بهره آنان در دنیا
زبونی و رسوائی ، و در آخرت عذاب بزرگی است .
وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ وَمَا تُقَدِّمُواْ لأَنفُسِکُم مِّنْ خَیْرٍ تَجِدُوهُ عِندَ اللّهِ إِنَّ اللّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ(110) (سوره بقره)
ترجمه :( پس بر شعائر دینیّتان ماندگار باشید ) و نماز را برپا دارید و زکات را
بپردازید و ( بدانید ) هر کار نیکی که پیشتر برای خود بفرستید ، آن را در نزد خدا
خواهید یافت ( و پاداش آن را خواهید دید ) و خدا به هرچه می کنید آگاه و بینا است
.