وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُواْ النِّسَاء فِی الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىَ یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ(222) (سوره بقره)
ترجمه : و از تو درباره ( آمیزش با زنان به هنگام ) حیض می پرسند . بگو : زیان و
ضرر است ( و علاوه از نافرمانی ، بیماریهائی به دنبال دارد ) . پس در حالت قاعدگی
از ( همبستری با ) زنان کناره گیری نمائید ، و با ایشان نزدیکی نکنید تا آن گاه که
پاک می شوند . هنگامی که پاک شوند ، از مکانی که خدا به شما فرمان داده است ( و
راه طبیعی زناشوئی و وسیله حفظ نسل است ) با آنان نزدیکی کنید . بی گمان خداوند
توبه کاران و پاکان را دوست می دارد .
نِسَآؤُکُمْ حَرْثٌ لَّکُمْ فَأْتُواْ حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُواْ لأَنفُسِکُمْ
وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّکُم مُّلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ(223)
(سوره بقره)
ترجمه : زنان شما محلّ بذرافشانی شما هستند ، پس از هر راهی که می خواهید به آن
محلّ درآئید ( و زناشوئی نمائید به شرط آن که از موضع نسل تجاوز نکنید ) ، و برای
خود ( با انتخاب همسران شایسته و پرورش فرزندان صالح و بایسته ، توشه ای ) پیشاپیش
بفرستید ، و از خدا خویشتن را برحذر دارید ( و به هنگام حیض با زنان نزدیکی نکنید
و از راهی جز راه بقای نوع بشر با ایشان زناشوئی ننمائید ) و بدانید که شما او را
ملاقات خواهید کرد ( و از شما درباره اعمال و اقوالتان پرسیده خواهد شد ) ، و مژده
بده به مؤمنان ( که با رعایت حدود دین ، سعادت اخروی و رضایت پروردگار را به دست
خواهند آورد ) .
وَلاَ تَنکِحُواْ الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلأَمَةٌ مُّؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلاَ تُنکِحُواْ الْمُشِرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُواْ وَلَعَبْدٌ مُّؤْمِنٌ خَیْرٌ مِّن مُّشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُوْلَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللّهُ یَدْعُوَ إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ(221) (سوره بقره)
ترجمه : و با زنان مشرک ( غیر اهل کتاب ) تا ایمان نیاورند ازدواج نکنید ، و بی
گمان کنیز مؤمنی از زن ( آزاد ) مشرکی بهتر است ، اگرچه ( زیبائی یا ثروت یا
موقعیّت او ) شما را به شگفتی انداخته باشد ( و دلباخته او بوده باشید ) ، و (
زنان و دختران خود را ) به ازدواج مردان مشرک در نیاورید ، مادامی که ایمان
نیاورند . و بی گمان غلام مؤمنی از مرد مشرکی بهتر است اگرچه ( زیبائی یا ثروت یا
موقعیّت او ) شما را به شگفتی انداخته باشد ( و دل از کفتان ربوده باشد ) . آنان (
اعم از زنان یا مردان مشرک ) به سوی آتش ( دوزخ ) دعوت می کنند ( و سبب شقاوت می
گردند ) و خدا به سوی بهشت و آمرزش به فرمان خود و توفیق خویش دعوت می کند ( و
پیروی از دستور او ، وسیله سعادت می شود ) ، و خدا آیات خود را برای مردم روشن می
سازد ( و احکام شریعت را با دلائل واضح تفهیم می نماید ) تا این که ( راه صلاح و
سعادت خویش را بشناسند و ) یادآور شوند .
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ کَذَلِکَ یُبیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ (219) (سوره بقره)
ترجمه : درباره باده و قمار از تو سؤال می کنند . بگو : در آنها گناه بزرگی است و
منافعی هم برای مردم دربر دارند ، ولی گناه آنها بیش از نفع آنها است . و از تو می
پرسند : چه چیز را صدقه و انفاق کنند ؟ بگو : مازاد ( نیازمندی خود ) . این چنین
خداوند آیات ( و احکام ) را برای شما روشن می سازد ، شاید ( درباره مصالح دنیا و
آخرت خود ) بیندیشید .
فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْیَتَامَى قُلْ إِصْلاَحٌ لَّهُمْ خَیْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُکُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاء اللّهُ لأعْنَتَکُمْ إِنَّ اللّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(220) (سوره بقره)
ترجمه : ( تا راجع به نیازهای روحی و جسمی خود ) در دنیا و آخرت ( اندیشه کنید ) .
و درباره یتیمان می پرسند ( که نظر اسلام راجع به معامله و مخالطه با ایشان چیست ؟
) . بگو : هر چیز که صلاح ایشان در آن باشد ، نیک و پسندیده است ، و اگر با آنان (
زندگی خود را به قصد اصلاح نه افساد ) بیامیزید ( مانعی ندارد ) . ایشان برادران (
دینی ) شما هستند ( و انتظار چنین کمکی می رود ) ، و خداوند مفسد را از مصلح (
موجود در میان شما ، جدا می سازد و ) می شناسد ، و اگر خدا می خواست ( با تعیین
تکالیف و وظائف سخت در امر سرپرستی یتیمان ) شما را به زحمت می انداخت . بی گمان
خداوند چیره و حکیم است ( و قانونی جز آنچه مصالح بندگان در آن باشد ، وضع نمی کند
) .
کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِتَالُ وَهُوَ کُرْهٌ لَّکُمْ وَعَسَى أَن تَکْرَهُواْ شَیْئاً وَهُوَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَیْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَّکُمْ وَاللّهُ یَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ(216) (سوره بقره)
ترجمه : جنگ بر شما واجب ( کفائی ) گشته است ، و حال آن که ( بنابه سرشت انسانی )
از آن بیزارید ، لیکن چه بسا چیزی را دوست نمی دارید و آن چیز برای شما نیک باشد ،
و چه بسا چیزی را دوست داشته باشید و آن چیز برای شما بد باشد ، و خدا ( به رموز
کارها آشنا است و از جمله مصلحت شما را ) می داند و شما ( از اسرار امور بی خبرید
و مصلحت خود را چنان که شاید و باید ) نمی دانید .
یَسْأَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ کَبِیرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِیلِ اللّهِ وَکُفْرٌ بِهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَکْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَکْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ یَزَالُونَ یُقَاتِلُونَکُمْ حَتَّىَ یَرُدُّوکُمْ عَن دِینِکُمْ إِنِ اسْتَطَاعُواْ وَمَن یَرْتَدِدْ مِنکُمْ عَن دِینِهِ فَیَمُتْ وَهُوَ کَافِرٌ فَأُوْلَئِکَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ(217) (سوره بقره)
ترجمه : از تو درباره جنگ کردن در ماه حرام می پرسند . بگو : جنگ در آن ( گناهی )
بزرگ است . ولی جلوگیری از راه خدا ( که اسلام است ) و بازداشتن مردم از
مسجدالحرام و اخراج ساکنانش از آن و کفر ورزیدن نسبت به خدا ، در پیشگاه خداوند
مهمتر از آن است ، و برگرداندن مردم از دین ( با ایجاد شبهه ها در دلهای مسلمانان
و شکنجه ایشان و غیره ) بدتر از کشتن است . ( مشرکان ) پیوسته با شما خواهند جنگید
تا اگر بتوانند شما را از آئینتان برگردانند ، ولی کسی که از شما از آئین خود
برگردد و در حال کفر بمیرد ، چنین کسانی اعمالشان در دنیا و آخرت بر باد می رود ،
و ایشان یاران آتش ( دوزخ ) می باشند و در آن جاویدان می مانند .
یَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنفِقُونَ قُلْ مَا أَنفَقْتُم مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِیمٌ(215) (سوره بقره)
ترجمه : از تو می پرسند : چه چیز را صدقه
و انفاق کنند ؟ بگو : آنچه از ( مال و دارائی پاکیزه و ) پسندیده صدقه و انفاق می
کنند از آن پدر و مادر و خویشاوندان و یتیمان و بیچارگان و واماندگان در راه ( و
بریده از مال و دارائی خویش ) است . و هر کار نیکی که می کنید خداوند از آن آگاه
است .