کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِینَ (180) (سوره بقره)
ترجمه : هنگامی که یکی از شما را ( امراض مخوف و اسباب و علل ) مرگ فرا رسد ، اگر دارائی فراوانی ( با توجّه به عرف محلّ ) از خود به جای گذاشت ، ( از سوی خدا قانون ) وصیّت بر شما واجب شده است ( و باید ) برای پدر و مادر و نزدیکان به طور شایسته وصیّت کند . این حق ( واجبی ) است بر پرهیزکاران ( مؤمن به کتاب خدا ) .
فَمَن بَدَّلَهُ بَعْدَ مَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ
یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ(181) (سوره بقره)
ترجمه : پس هر که ( اعم از شاهد و وصی ) آن را بعد از شنیدن تغییر دهد ، تنها گناه
آن بر کسانی است که آن ( وصیّت ) را تغییر می دهند ( و وصیّت کننده در پیشگاه خدا
پاداش خود را می گیرد ) . خدا شنوا و دانا است ( و گفتار همگان را می شنود و نیّات
همگان را می داند ) .
فَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ
عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(182) (سوره بقره)
ترجمه : کسی که از انحراف وصیّت کننده (
از جاده عدالت ) یا از گناه او ( به سبب ترک قانون شریعت ) بترسد ( و آن انحراف و
گناه و نزاعی را که بدین علّت میان ورثه درگرفته است ، تبدیل و تغییر دهد ) و صلح
و صفا را میان آنان ( که وصیّت برایشان شده یا وارثان مرده هستند ) راه بیندازد ،
گناهی بر او نیست ( و مشمول قانون تبدیل وصیّت نمی باشد ) . بی گمان خدا آمرزنده و
مهربان است ( و مغفرت خود را شامل او می سازد و پاداش نیکوکاریش را می دهد ) .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأُنثَى بِالأُنثَى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاء إِلَیْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِکَ تَخْفِیفٌ مِّن رَّبِّکُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِکَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ(178) (سوره بقره)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! درباره کشتگان ، ( قانون مساوات و دادگری )
قصاص بر شما فرض شده است ( و باید در آن کسی را به گناه دیگری نگرفت ، و بلکه ) :
آزاد در برابر آزاد ، و برده در برابر برده ، و زن در برابر زن است . پس اگر کسی (
از جنایتش ) از ناحیه برادر ( دینی ) خود ، گذشتی شد ( و یکی از صاحبان خون بها
کشنده را بخشید ، و یا حکم قصاص تبدیل به خون بها گردید ، از سوی عفو کننده ) باید
نیک رفتاری شود و ( سختگیری و بدرفتاری نشود ، و از سوی قاتل نیز به ولی مقتول )
پرداخت ( دیه ) با نیکی انجام گیرد ( و در آن کم و کاست و سهل انگاری نباشد ) .
این ( گذشت از قاتل و اکتفاء به دیه مناسب ) تخفیف و رحمتی است از سوی پروردگارتان
. پس اگر کسی بعد از آن ( گذشت و خوشنودی از دیه ) تجاوز کند ( و از قاتل انتقام
بگیرد ) او را عذاب دردناکی خواهد بود .
وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَاْ أُولِیْ الأَلْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ(179)
(سوره بقره)
لَّیْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّآئِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُواْ وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاء والضَّرَّاء وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (177) (سوره بقره)
ترجمه : این که ( به هنگام نماز ) چهره
هایتان را به جانب مشرِق و مغرب کنید ، نیکی ( تنها همین ) نیست ( و یا ذاتاً
روکردن به خاور و باختر ، نیکی بشمار نمی آید ) . بلکه نیکی ( کردار ) کسی است که
به خدا و روز واپسین و فرشتگان و کتاب ( آسمانی ) و پیغمبران ایمان آورده باشد ، و
مال ( خود ) را با وجود علاقه ای که بدان دارد ( و یا به سبب دوست داشت خدا ، و یا
با طیب خاطر ) به خویشاوندان و یتیمان و درماندگان و واماندگان در راه و گدایان
دهد ، و در راه آزادسازی بردگان صرف کند ، و نماز را برپا دارد ، و زکات را
بپردازد ، و ( نیکی کردار کسانی است که ) وفاکنندگان به پیمان خود بوده هنگامی که
پیمان بندند ، و ( به ویژه کسانی نیکند و شایسته ستایشند که ) در برابر فقر ( و
محرومیّتها ) و بیماری ( و زیان و ضررها ) و به هنگام نبرد ، شکیبایند ( و استقامت
می ورزند ) . اینان کسانی هستند که راست می گویند ( در ادّعای ایمان راستین و
پیجوئی اعمال نیک ) و به راستی پرهیزکاران ( از عذاب خدا با دوری گرفتن از معاصی و
امتثال اوامر الهی ) اینانند .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُلُواْ مِن طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُواْ لِلّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ(172) (سوره بقره)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! از چیزهای پاکیزه ای بخورید که روزی شما
ساخته ایم ، و سپاس خدای را بجا آورید ، اگر او را پرستش می کنید .
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِیرِ وَمَا
أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَلا
إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(173) (سوره بقره)
ترجمه : (آنچه را که مشرکان و یهودیان و دیگران حرام می دانند ، حرام نیست ، بلکه
خداوند ) تنها مردار و خون و گوشت خوک و آنچه نام غیرخدا ( به هنگام ذبح ) بر آن
گفته شده باشد ( و به نام بتان و شبیه آنها سر بریده شود ) بر شما حرام کرده است .
ولی آن کس که مجبور شود ( به خاطر حفظ جان از آن اشیاء حرام بخورد ) در صورتی که
علاقه مند ( به خوردن و لذّت بردن از چنین چیزهائی نبوده ) و متجاوز ( از حدّ
سدّجوع هم ) نباشد ، گناهی بر او نیست . بی گمان خداوند بخشنده و مهربان است .
یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُواْ مِمَّا فِی الأَرْضِ حَلاَلاً طَیِّباً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ (168) (سوره بقره)
ترجمه : ای مردم ! از آنچه در زمین است و حلال و پاکیزه است ( و خدا آن را تحریم
نکرده و نفس انسان گوارا و خوشایندش می داند ) بخورید ، و پا به پای اهریمن راه
نیفتید ( و به دنبال شیطان روان نشوید ) . بی گمان او دشمن آشکار شما است .