لاَّ یُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَکَانَ اللّهُ سَمِیعاً عَلِیماً(148) (سوره نساء)
ترجمه : خداوند دوست ندارد ( که افراد بشر پرده دری کنند و عیوب همدیگر را فاش
سازند و ) زبان به بدگوئی گشایند ، مگر آن کسی که مورد ستم قرار گرفته باشد ( که
می تواند از شخص ستمگر شکایت کند و بدیهای او را بیان دارد و او را دعا و نفرین
نماید ) و خدا شنوای ( دعای مظلوم و ) آگاه ( از کار ظالم ) است .