وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ

کَلَّا بَل لَّا تُکْرِمُونَ الْیَتِیمَ (17) (سوره فجر)

ترجمه : هرگزا هرگز ! ( چنین نیست که کرامت و ذلّت انسان در نزد یزدان به دارائی و ناداری باشد ) . بلکه شما ( گذشته از اقوال زشت ، افعال پلشت هم دارید ! از جمله : ) یتیم را گرامی نمی دارید .

وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَى طَعَامِ الْمِسْکِینِ(18) (سوره فجر)

ترجمه : و همدیگر را تشویق و ترغیب نمی کنید به خوراک دادن به مستمند .