یُوفُونَ بِالنَّذْرِ

یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَیَخَافُونَ یَوْماً کَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِیراً (7) (سوره انسان)

ترجمه : ( بندگانی که در جهان اعمال و اوصافی این چنین ، در پیش می گرفتند : ) به نذر خود وفا می کردند ، و از روزی می هراسیدند که شر و بلای آن گسترده و فراگیر است .

وَیُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْکِیناً وَیَتِیماً وَأَسِیراً(8) (سوره انسان)

ترجمه : و خوراک می دادند به بینوا و یتیم و اسیر ، به خاطر دوست داشت خدا .

إِنَّمَا نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لَا نُرِیدُ مِنکُمْ جَزَاء وَلَا شُکُوراً(9) (سوره انسان)

ترجمه : ( به زبان حال ، بدیشان می گویند : ) ما شما را تنها به خاطر ذات خدا خوراک می دهیم ، و از شما پاداش و سپاسگزاری نمی خواهیم .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

وَاذْکُرِ اسْمَ رَبِّکَ بُکْرَةً وَأَصِیلاً (25) (سوره انسان)

ترجمه : بامدادان و شامگاهان نام پروردگارت را ورد زبان ساز .

وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلاً طَوِیلاً(26) (سوره انسان)

ترجمه : و شبانگاهان برای خدا سجده و کرنش ببر ، و در شب خیلی او را تسبیح و تقدیس کن .