قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِی تُجَادِلُکَ فِی زَوْجِهَا وَتَشْتَکِی إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ یَسْمَعُ تَحَاوُرَکُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ(1) (سوره مجادله)
ترجمه : خداوند گفتار آن زنی را می پذیرد که درباره شوهرش با تو بحث و مجادله می
کند و به خدا شکایت می برد . خدا قطعاً گفتگوی شما دو نفر را می شنود ، چرا که خدا
شنوا و بینا است .
الَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِنکُم مِّن نِّسَائِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ
أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِی وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَیَقُولُونَ مُنکَراً
مِّنَ الْقَوْلِ وَزُوراً وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ(2) (سوره مجادله)
ترجمه : کسانی که زنان خود را ظهار می کنند ( و بدیشان می گویند : شما برای
ما همسان مادرانمان هستید ) ، آنان مادرانشان نمی گردند ، و بلکه مادرانشان تنها
زنانی هستند که ایشان را زائیده اند . چنین کسانی سخن ناهنجار و دروغی را می گویند
( چرا که مادر و فرزند بودن ، چیزی نیست که با سخن درست شود ) . خداوند بسیار
باگذشت و آمرزگار است ( و اگر مسلمانی پیش از نزول این آیات ، مرتکب این عمل شده
باشد ، خداوند او را می بخشد ) .
وَالَّذِینَ یُظَاهِرُونَ مِن نِّسَائِهِمْ ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا قَالُوا
فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مِّن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا ذَلِکُمْ تُوعَظُونَ بِهِ
وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(3) (سوره مجادله)
ترجمه : کسانی که زنان خود را ظهار می کنند ، سپس از آنچه گفته اند پشیمان می شوند
، باید بنده ای را آزاد کنند ، پیش از آنکه با یکدیگر نزدیکی و آمیزش انجام دهند .
این درس و پندی است که به شما داده می شود ، و خدا آگاه از آن چیزی است که می کنید
.
فَمَن لَّمْ یَجِدْ فَصِیَامُ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ مِن قَبْلِ أَن یَتَمَاسَّا فَمَن لَّمْ یَسْتَطِعْ فَإِطْعَامُ سِتِّینَ مِسْکِیناً ذَلِکَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ وَلِلْکَافِرِینَ عَذَابٌ أَلِیمٌ(4) (سوره مجادله)
ترجمه : اگر هم کسی بنده ای را نیابد و توانائی آزاد کردن او را نداشته باشد ،
باید دو ماه پیاپی و بدون فاصله روزه بگیرد ، پیش از آنکه شوهر و همسر با همدیگر
نزدیکی و آمیزش کنند . اگر هم نتوانست ، باید شصت نفر فقیر را خوراک دهد . این (
قانونگذاری ) بدان خاطر است که بگونه لازم به خدا و پیغمبرش ایمان بیاورید ( و
برابر دستور اسلام ، نه جاهلیت ، زندگی را بسر برید ) . اینها قوانین و مقررات خدا
است ( و آنها را مراعات دارید . هر که آنها را مراعات نکند و ناچیز انگارد ، به
سوی کفر رهسپار است ) و کافران عذاب دردناکی دارند .
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوَى ثُمَّ یَعُودُونَ لِمَا
نُهُوا عَنْهُ وَیَتَنَاجَوْنَ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ
الرَّسُولِ وَإِذَا جَاؤُوکَ حَیَّوْکَ بِمَا لَمْ یُحَیِّکَ بِهِ اللَّهُ
وَیَقُولُونَ فِی أَنفُسِهِمْ لَوْلَا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِمَا نَقُولُ
حَسْبُهُمْ جَهَنَّمُ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمَصِیرُ (8) (سوره مجادله)
ترجمه : آیا ندیده ای کسانی را که از نجوا نهی شده اند ، ولی آنان به سوی
چیزی برمی گردند که از آن نهی گشته اند ، و برای انجام گناه و دشمنانگی و نافرمانی
از پیغمبر ، با همدیگر به نجوا می پردازند ، و هنگامی که به پیش تو می آیند بگونه
ای تو را سلام می گویند که خدا تو را بدانگونه سلام نگفته است . در دل به خود می
گویند : ( اگر اعمال ما بد است و خدا می داند ) پس چرا ما را به خاطر گفته هایمان
کیفر نمی دهد ؟ ! دوزخ بسنده ایشان است ( و نیازی به مجازات دیگر نیست ) . داخل آن
خواهند شد و با آتش آن خواهند سوخت ، و چه بد سرانجامی و چه بد جایگاهی است !
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْا
بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَمَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْا بِالْبِرِّ
وَالتَّقْوَى وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِی إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ(9) (سوره مجادله)
ترجمه : ای مؤمنان ! هنگامی که به نجوا پرداختید ، برای انجام گناه و دشمنانگی و
نافرمانی از پیغمبر به نجوا نپردازید ، و بلکه درباره نیکی و پرهیزگاری نجوا کنید
، و از خدائی بترسید که در پیشگاه او گردآورده می شوید .
إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ
بِضَارِّهِمْ شَیْئاً إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ
الْمُؤْمِنُونَ(10) (سوره مجادله)
ترجمه : نجوا تنها از ناحیه اهریمن است و می خواهد مؤمنان را غمگین و اندوهناک
سازد ! اما هیچ زیانی نمی تواند بدیشان برساند مگر این که اجازه خدا در میان باشد
. پس مؤمنان باید به خدا توکل کنند و بس .
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا قِیلَ لَکُمْ تَفَسَّحُوا فِی
الْمَجَالِسِ فَافْسَحُوا یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ وَإِذَا قِیلَ انشُزُوا
فَانشُزُوا یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنکُمْ وَالَّذِینَ أُوتُوا
الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(11) (سوره مجادله)
ترجمه : ای مؤمنان ! هنگامی که به شما گفته شد : در مجالس جای باز کنید ، جای باز
کنید تا خدا در کار شما گشایش دهد ، و هنگامی که به شما گفته شد : برخیزید !
برخیزید . اگر چنین کنید خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده اند و بهره از علم
دارند ، درجات بزرگی می بخشد .
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا نَاجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا
بَیْنَ یَدَیْ نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً ذَلِکَ خَیْرٌ لَّکُمْ وَأَطْهَرُ فَإِن لَّمْ
تَجِدُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(12) (سوره مجادله)
ترجمه : ای مؤمنان ! هرگاه خواستید با پیغمبر نجوا و رازگوئی کنید ، پیش از نجوای
خود ، صدقه ای بدهید . این کار برای شما بهتر و پاکیزه تر ( برای زدودن حب مال از
دلها ) است . اگر هم چیزی را نیافتید ( که با آن صدقه را انجام دهید ) خداوند
آمرزگار و مهربان است .