یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِن کُنتُمْ فِی رَیْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا
خَلَقْنَاکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن
مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَیْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَیِّنَ لَکُمْ وَنُقِرُّ فِی
الْأَرْحَامِ مَا نَشَاء إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُکُمْ طِفْلاً ثُمَّ
لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ وَمِنکُم مَّن یُتَوَفَّى وَمِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَى
أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْلَا یَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَیْئاً وَتَرَى
الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَیْهَا الْمَاء اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ
وَأَنبَتَتْ مِن کُلِّ زَوْجٍ بَهِیجٍ (5) (سوره حج)
ترجمه : ای مردم ! اگر درباره رستاخیز ( مردگان و زندگانی دوباره ایشان )
تردید دارید ، ( بدین نکته توجّه کنید تا به گوشه ای از قدرت الهی پی ببرید و به
خود آئید : ) ما شما را از خاک می آفرینیم ، سپس ( این خاک پیش پا افتاده را ) به
نطفه ، و بعد ( نطفه ، این پدیده اسرارآمیز فراهم آمده از اِسْپِرم مرد و اُووِل
زن را ) به خون بسته ( زالو مانند ) ، و پس از آن ( این خون بسته را به چیزی شبیه
) به یک قطعه گوشت ( جویده شده ) در می آوریم که برخی ( کامل و تامّ الخلقه و )
بسامان ، و برخی ( ناتمام و ناقص الخلقه و ) نابسامان است . ( همه اینها ) بدین
خاطر است که برای شما روشن سازیم ( که ما بر آفرینش و تغییر و تبدیل و هرگونه کاری
، از جمله زندگی دوباره بخشیدن توانائیم ) . ما جنینهائی را که بخواهیم تا زمان
خود در رحمها نگاه می داریم و آن گاه شما را به صورت کودک ( پسر یا دختر ، از شکم
مادران ) بیرون می آوریم ، سپس ( شما را تحت نظارت و رعایت خود می پائیم ) تا به
رشد جسمانی و عقلانی خود می رسید . برخی از شما ( در این میان ) می میرند و بعضی
از شما به نهایت عمر و غایت پیری می رسند . تا بدانجا که چیزی از علوم خود را به
خاطر نخواهند داشت ( و دانسته های خویش را فراموش کرده و از یاد می برند ، و درست
همانند یک کودک می شوند . دلیل دیگری بر قدرت خدا در همه چیز ، به ویژه درباره
مسأله رستاخیز ، این است که ای انسان در فصل زمستان ) تو زمین را خشک و خاموش می
بینی ، امّا هنگامی که ( فصل بهار در می رسد و ) بر آن آب می بارانیم ، حرکت و
جنبش بدان می افتد و رشد و نمو می کند و انواع گیاهان زیبا و شادی بخش را می رویاند
.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا وَیَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمَسْجِدِ
الْحَرَامِ الَّذِی جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاء الْعَاکِفُ فِیهِ وَالْبَادِ
وَمَن یُرِدْ فِیهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ (25) (سوره حج)
ترجمه : بی گمان کسانی که کفر می ورزند و ( مردمان را ) از راه خدا ( که دین اسلام
است ) و ( مؤمنان را ) از ( ورود به ) مسجدالحرام باز می دارند که ( مکّه است و ما
) آن را برای همه مردمان ، اعم از کسانی که در آنجا زندگی می کنند و یا از نقاط
دیگر بدان وارد می شوند ، یکسان ( حرم امن و امان و محلّ مراسم حجّ و عمره ) نموده
ایم ، همچنین کسانی که با توسّل به ظلم ( از حدّ اعتدال خارج می شوند و ) در آن
سرزمین مرتکب خلاف می گردند ، عذاب دردناکی بدیشان می چشانیم .
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِیمَ مَکَانَ الْبَیْتِ أَن لَّا تُشْرِکْ بِی
شَیْئاً وَطَهِّرْ بَیْتِیَ لِلطَّائِفِینَ وَالْقَائِمِینَ وَالرُّکَّعِ
السُّجُودِ(26) (سوره حج)
ترجمه : ( ای پیغمبر ! به خاطر بیاور ) زمانی را که محلّ خانه کعبه را برای
ابراهیم آماده ساختیم و ( پایه های قدیمی ) آن را بدو نمودیم ( و دستور دادیم به
بازسازی آن بپردازد . هنگامی که خانه کعبه آماده شد ، به ابراهیم خطاب کردیم که
این خانه را کانون توحید کن و ) چیزی را انباز من منمای و خانه ام را برای طواف
کنندگان و قیام کنندگان و رکوع برندگان و سجده برندگان ( از وجود بتان و مظاهر شرک
و از هرگونه آلودگی ظاهری و معنوی دیگر ) تمییز و پاکیزه گردان .
وَأَذِّن فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالاً وَعَلَى کُلِّ ضَامِرٍ
یَأْتِینَ مِن کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ(27) (سوره حج)
ترجمه : ( ای پیغمبر ! ) به مردم اعلام کن که ( افراد مسلمان و مستطیع ) ، پیاده ،
یا سواره بر شتران باریک اندام ( ورزیده و چابک و پرتحمّل ، و مرکبها و وسائل خوب
دیگری ) که راههای فراخ و دور را طی کنند ، به حجّ کعبه بیایند ( و ندای تو را
پاسخ گویند ) .
لِیَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فِی أَیَّامٍ
مَّعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَکُلُوا مِنْهَا
وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِیرَ(28) (سوره حج)
ترجمه : ( آنان به این سرزمین مقدّس بیایند ) تا منافع خویش را با چشم خود ببینند
( و به سود مادی و معنویشان برسند و ناظر فوائد فردی و اجتماعی و سیاسی و اقتصادی
و اخلاقی حجّ باشند ) ، و در ایّام معیّنی که ( روز عید قربان و دو و یا سه روز
بعد از آن است ، به هنگام ذبح قربانی ) نام خدا را بر چهارپایانی ( همچون بز و
گوسفند و شتر و گاو ) ببرند که خدا نصیب ایشان کرده است . پس ( از ذبح حیوانات ،
ای حجّاج ) خودتان از ( گوشت ) آنها بخورید و بینوایان مستمند را نیز بخورانید .
ثُمَّ لْیَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْیُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْیَطَّوَّفُوا
بِالْبَیْتِ الْعَتِیقِ(29) (سوره حج)
ترجمه : بعد از آن باید آلودگیها ( و چرک و کثافت ، و زوائد بدن همچون مو و ناخن )
را از خود برطرف سازند ، و به نذرهای خویش ( اگر نذر کرده اند ) وفا کنند ، و خانه
قدیمی و گرامی ( خدا ، کعبه ) را طواف نمایند .
ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّهِ فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ
وَأُحِلَّتْ لَکُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فَاجْتَنِبُوا
الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ(30) (سوره حج)
ترجمه : آن ( چیزی که گذشت ، برنامه و مناسک حجّ بود ) و هر کس اوامر و نواهی خدا
را ( به ویژه در مراسم و امور مربوط به حجّ ) بزرگ و محترم دارد ، از نظر خدا چنین
کاری ( در دنیا و آخرت ) برای او بهتر است . ( خوردن گوشت ) چهارپایان ( همچون شتر
و گاو و بز و گوسفند ) برای شما حلال گشته است ، مگر ( گوشت ) آن چهارپایانی که (
در قرآن ) برایتان بیان می شود ( همچون مردار و غیره ) . و از ( پرستش ) پلیدها ،
یعنی بتها دوری کنید ، و از گفتن افتراء ( بر مردم و بر خدا ) بپرهیزید .
حُنَفَاء لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ وَمَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا
خَرَّ مِنَ السَّمَاء فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی
مَکَانٍ سَحِیقٍ(31) (سوره حج)
ترجمه : حقّگرا و مخلص خدا باشید ، و هیچ گونه شرکی برای خدا قرار ندهید . زیرا
کسی که برای خدا انبازی قرار دهد ، انگار ( به خاطر سقوط از اوج ایمان به حضیض کفر
) از آسمان فرو افتاده است ( و به بدترین شکل جان داده است ) و پرندگان ( تکّه های
بدن ) او را می ربایند ، یا این که تندباد او را به مکان بسیار دوری ( و دره ژرفی
) پرتاب می کند ( و وی را آن چنان بر زمین می کوبد که بدنش متلاشی و هر قطعه ای از
آن به نقطه ای پرت می شود ) .
ذَلِکَ وَمَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ(32) (سوره حج)
ترجمه : ( مطلب ) چنین است ( که گفته شد ) ، و هر کس مراسم و برنامه های الهی را
بزرگ دارد ( و از جمله مناسک حجّ را گرامی شمارد ) ، بی گمان بزرگداشت آنها نشانه
پرهیزگاری دلها ( و خوف و هراس از خدا ) است .
لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ
الْعَتِیقِ(33) (سوره حج)
ترجمه : در این حیوانات قربانی ، منافع ( دنیوی از قبیل سوار شدن و بار کردن و
استفاده از شیر و پشم و تولید مثل آنها برایتان آزاد ) است تا زمان معیّن ( که روز
ذبح آنها است ) و بعد هم که در کنار خانه قدیمی و گرامی ( کعبه ، یعنی در قربانگاه
منی و دیگر جاهای حرم ) آماده گردیدند ( و ذبح شدند ، شما می توانید از منافع مادی
و معنوی آنها برخوردار شوید ) .
وَلِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکاً لِیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَى مَا
رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ فَإِلَهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ
أَسْلِمُوا وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ(34) (سوره حج)
ترجمه : ( قربانی تنها منحصر به شما مسلمانان نبوده ، و بلکه ) ما برای هر ملّتی (
که پیش از شما به خدا ایمان داشته اند ) قربانی را ( که سمبل آمادگی انسان برای
فدا شدن در راه خدا است ) مقرّر کرده ایم ، تا به نام خدا چهارپایانی را ذبح کنند
که خدا بدیشان عطاء نموده است . خدای شما و ایشان خدای واحدی است ( و برنامه او هم
برنامه واحدی است . حال که چنین است ) پس تسلیم ( فرمان ) او بوده ، و ( اعمالتان
خالصانه برای او باشد . ای پیغمبر ) مژده بده مخلصان متواضع ( در برابر فرمان خدا
) را ( به بهشت و پاداش فراوان آفریدگارشان ) .
الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِینَ عَلَى مَا
أَصَابَهُمْ وَالْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ(35) (سوره حج)
ترجمه : آنان کسانی هستند که چون نام خدا برده شود ( به خاطر درک مقام باعظمت
یزدان ) دلهایشان به هراس می افتد ، و در برابر مصائبی که گریبانگیرشان می گردد ،
شکیبائی پیش می گیرند ( و ایستادگی می کنند ، چرا که تسلیم فرمان قضا و قدرند ) ،
و نماز را چنان که باید می خوانند ، و از اموالی که بدیشان عطاء کرده ایم ( در
کارها و راههای خیر ) صرف می کنند .
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ
فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا
فَکُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ کَذَلِکَ سَخَّرْنَاهَا
لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(36) (سوره حج)
ترجمه : ما ( ذبح ) شتران ( چاق و فربه ، و دیگر چهارپایان ) را ( در حجّ ) برای
شما از جمله مراسم و مناسک ( دین و نشانه های آئین ) الهی قرار داده ایم ، و در
چنین حیواناتی خیر ( دنیا و اجر آخرت ) شما است . پس در حالی که به صف ایستاده اند
( و دستها و پاها را جفت هم کرده اند و آماده ذبح می باشند ) نام خدا را بر آنها
ببرید ( و به نام خدا ذبحشان کنید ) ، و هنگامی که ( نقش زمین شدند و ) بر
پهلوهایشان افتادند ، خودتان ( اگر خواستید ) از گوشت آنها بخورید و به مستمند (
غیر گدا ) و به فقیر ( گدا پیشه ) بخورانید . این گونه ( که می بینید ) شتران را
رام و مطیع شما کرده ایم تا این که ( از الطاف کریمانه و انعام بزرگوارانه
آفریدگار خود ) سپاسگزاری کنید .
لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَکِن یَنَالُهُ التَّقْوَى
مِنکُمْ کَذَلِکَ سَخَّرَهَا لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ
وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ(37) (سوره حج)
ترجمه : گوشتها و خونهای قربانیها ( که مظاهر و صور ظاهری هستند ، به هیچ وجه مورد
توجّه خدا نبوده و ) هرگز به خدا نمی رسد ( و موجب رضای او نمی گردد ) و بلکه
پرهیزگاری ( و ورع و اخلاص ) شما بدو می رسد ( و رضا و خوشنودیش را کسب می کند ) .
این گونه که ( می بینید ) خداوند حیوانات را مسخر شما کرده است تا خدا را به خاطر
این که هدایتتان نموده است ( و به سوی انجام اعمال نیکو رهنمودتان کرده است ) بزرگ
دارید و ( سپاسگزار الطاف او باشید . ای پیغمبر ! ) نیکوکاران را ( به پاداش عظیم
و لطف عمیم خدا ) مژده بده .
إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ
خَوَّانٍ کَفُورٍ(38) (سوره حج)
ترجمه : خداوند دفاع می کند از مؤمنان ( و به سبب ایمانشان پیروزشان می گرداند ) .
چرا که مسلّماً خداوند خیانت پیشگان کافر را دوست نمی دارد ( و دوستان مؤمن خود را
در دست خیانتکاران ملحد رها نمی سازد ) .
أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ(39) (سوره حج)
ترجمه : اجازه ( دفاع از خود ) به کسانی داده می شود که به آنان جنگ ( تحمیل ) می
گردد ، چرا که بدیشان ستم رفته است ( و آنان مدّتهای طولانی در برابر ظلم ظالمان
شکیبائی ورزیده اند و خون دل خورده اند ) و خداوند توانا است بر این که ایشان را
پیروز کند .
الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِن دِیَارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن یَقُولُوا
رَبُّنَا اللَّهُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ
لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِیَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ
اللَّهِ کَثِیراً وَلَیَنصُرَنَّ اللَّهُ مَن یَنصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ
عَزِیزٌ(40) (سوره حج)
ترجمه : همان کسانی که به ناحق از خانه و کاشانه خود اخراج شده اند ( و از
مکّه وادار به هجرت گشته اند ) و تنها گناهشان این بوده است که می گفته اند
پروردگار ما خدا است ! اصلاً اگر خداوند بعضی از مردم را به وسیله بعضی دفع نکند (
و با دست مصلحان از مفسدان جلوگیری ننماید ، باطل همه جاگیر می گردد و صدای حق را
در گلو خفه می کند ، و آن وقت ) دیرهای ( راهبان و تارکان دنیا ) و کلیساهای (
مسیحیان ) و کنشتهای ( یهودیان ) ، و مسجدهای ( مسلمانان ) که در آنها خدا بسیار
یاد می شود ، تخریب و ویران می گردد . ( امّا خداوند بندگان مصلح و مراکز پرستش
خود را فراموش نمی کند ) و به طور مسلم خدا یاری می دهد کسانی را که ( با دفاع از
آئین و معابد ) او را یاری دهند . خداوند نیرومند و چیره است ( و با قدرت نامحدودی
که دارد یاران خود را پیروز می گرداند ، و چیزی نمی تواند او را درمانده کند و از
تحقّق وعده هایش جلوگیری نماید ) .
الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا
الزَّکَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ وَلِلَّهِ
عَاقِبَةُ الْأُمُورِ(41) (سوره حج)
ترجمه : (آن مؤمنانی که خدا بدیشان وعده یاری و پیروزی داده است ) کسانی هستند که
هرگاه در زمین ایشان را قدرت بخشیم ، نماز را برپا می دارند و زکات را می پردازند
، و امر به معروف ، و نهی از منکر می نمایند ، و سرانجام همه کارها به خدا برمی
گردد ( و بدانها رسیدگی و درباره آنها داوری خواهد کرد ، همان گونه که آغاز همه
کارها از ناحیه خدا است ) ..
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا
لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقاً حَسَناً وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ
الرَّازِقِینَ(58) (سوره حج)
ترجمه : و کسانی که در راه خدا هجرت کرده اند و سپس ( در میدان رزم ) کشته
شده اند و یا این که ( به مرگ طبیعی ) مرده اند ، خدا جزا و نعمت زیبائی ( و
جایگاه و مقام توصیف ناپذیر و والائی ) بدیشان عطاء خواهد کرد ، چرا که خداوند
بهترین نعمت رسان و دهنده خیر و عطاء ( به دیگران ) است .
لَیُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلاً یَرْضَوْنَهُ وَإِنَّ اللَّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ(59)
(سوره حج)
ترجمه : خداوند چنین کسانی را به جایگاهی وارد می کند که از آن راضی و خوشنود
خواهند بود . بی گمان خدا کاملاً آگاه ( از اعمال این بندگان جان فدا ، و ) شکیبا
است ( و در پاداش دادن به مؤمنان ، و کیفر رساندن به کافران عجله و شتاب نمی کند )
.
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
لِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکاً هُمْ نَاسِکُوهُ فَلَا یُنَازِعُنَّکَ فِی
الْأَمْرِ وَادْعُ إِلَى رَبِّکَ إِنَّکَ لَعَلَى هُدًى مُّسْتَقِیمٍ(67) (سوره
حج)
ترجمه : برای هر ملّتی برنامه ای ( ویژه ، جهت معاملات و عبادات ، با توجّه به
شرائط زمان و مکان ) قرار داده ایم که برابر آن رفته اند و بدان عمل کرده اند . (
برای تو هم واپسین برنامه آسمانی را فرستاده ایم که ناسخ همه برنامه های پیشین است
و تا قیامت مردمان را بسنده است ) . پس باید درباره این امر با تو ستیزه نکنند ( و
مثلاً اهل کتاب گمان نبرند آنچه در تورات و انجیل است به عنوان برنامه شریعت ایشان
را کافی و بسنده است . بلکه باید بدانند که حکم آنها به وسیله قرآن ، لغو و منسوخ
گردیده است ) . تو به سوی پروردگارت دعوت کن که ( راه راست همین است که تو می پوئی
و ) تو قطعاً بر راستای راه هدایتی .
ــــــــــــــــــــــــــــــ
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا ارْکَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّکُمْ
وَافْعَلُوا الْخَیْرَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (77) (سوره حج)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید ! ( برای آفریدگار خویش ) رکوع ( و کرنش برید
، ) و سجده کنید ( و به خاک افتید ، ) و پروردگار خود را پرستش نمائید و کارهای
نیک انجام دهید ، تا این که رستگار شوید .
وَجَاهِدُوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاکُمْ وَمَا جَعَلَ
عَلَیْکُمْ فِی الدِّینِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ
سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمینَ مِن قَبْلُ وَفِی هَذَا لِیَکُونَ الرَّسُولُ شَهِیداً
عَلَیْکُمْ وَتَکُونُوا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا
الزَّکَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاکُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَى
وَنِعْمَ النَّصِیرُ(78) (سوره حج)
ترجمه : و در راه خدا جهاد و تلاش کنید آن گونه که شایسته جهاد و بایسته
تلاش در راه او است ( تا در میدان جهاد اصغر که نبرد با دشمنان دین است ، و در
پهنه جهاد اکبر که مبارزه با نفس امّاره است ، پیروز گردید ) . خدا شما را ( از
میان مردم برای یاری دین خود ) برگزیده است ( و به شما شخصیّت و عظمت بخشیده است )
و در دین کارهای دشوار و سنگین را بر دوش شما نگذاشته است ( و بلکه تکالیف و
وظائفی مقرّر نموده است که با فطرت سالم هماهنگ و با توان انسانی سازگار است . این
دین همان ) آئین پدرتان ابراهیم است . خدا شما را قبلاً ( در کتابهای پیشین ) و در
این ( واپسین کتاب ) مسلمین نامیده است ( و افتخار تسلیم در برابر فرمانهای الهی
را به شما داده است و شما را الگو و اسوه حسنه ملّتهای دیگر کرده است ) تا پیغمبر
( با شهادت عملی خود ) گواه بر شما باشد ( و در روز قیامت رفتار و کردارش مقیاس
سنجش اعمال شما مسلمانان گردد ) و شما هم ( با شهادت عملی خود ) گواه بر مردمان
باشید ( و رفتار و کردارتان به عنوان امت نمونه ، محکّ سنجش اعمال سایرین ، و
الگوی بارز خداپرستان راستین گردد ) . پس ( برای حصول این منظور ) نماز را بخوانید
و زکات مال به در کنید و به خدا چنگ زنید که سرپرست و یاور شما او است ، و چه سرور
و یاور نیک و چه مددکار و کمک کننده خوبی است !