یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَکُونُواْ مَعَ
الصَّادِقِینَ(119) (سوره توبه)
ترجمه : ای مؤمنان ! از خدا بترسید و همگام با راستان باشید .
مَا کَانَ لِأَهْلِ الْمَدِینَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الأَعْرَابِ أَن یَتَخَلَّفُواْ عَن رَّسُولِ اللّهِ وَلاَ یَرْغَبُواْ بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَلِکَ بِأَنَّهُمْ لاَ یُصِیبُهُمْ ظَمَأٌ وَلاَ نَصَبٌ وَلاَ مَخْمَصَةٌ فِی سَبِیلِ اللّهِ وَلاَ یَطَؤُونَ مَوْطِئاً یَغِیظُ الْکُفَّارَ وَلاَ یَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّیْلاً إِلاَّ کُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللّهَ لاَ یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ(120) (سوره توبه)
ترجمه : درست نیست که اهل مدینه و بادیه نشینان دوروبر آنان ، از پیغمبر خدا جا
بمانند ( و در رکاب او به جهاد نروند ، و در راه همان چیزی جان نبازند که او در
راه آن جان می بازد ) و جان خود را از جان پیغمبر دوست تر داشته باشند . چرا که
هیچ تشنگی و خستگی و گرسنگی در راه خدا به آنان نمی رسد ، و گامی به جلو برنمی
دارند که موجب خشم کافران شود ، و به دشمنان دستبردی نمی زنند ( و ضرب و قتل و
جرحی نمی چشانند و اسیر و غنیمتی نمی گیرند ) مگر این که به واسطه آن ، کار نیکوئی
برای آنان نوشته می شود ( و پاداش نیکوئی بدانان داده می شود ) . بیگمان خداوند
پاداش نیکوکاران را ( بی مزد نمی گذارد و آن را ) هدر نمی دهد .
وَلاَ یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَلاَ کَبِیرَةً وَلاَ یَقْطَعُونَ وَادِیاً إِلاَّ
کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّهُ أَحْسَنَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ(121)
(سوره توبه)
ترجمه : ( همچنین مجاهدان راه حق ) هیچ خرجی خواه کم خواه زیاد نمی کنند ، و هیچ
سرزمینی را ( در رفت و برگشت از جهاد ) نمی سپرند ، مگر این که ( پاداش آن )
برایشان نوشته می شود ، تا ( از این راه ) خداوند پاداشی نیکوتر از کاری که می
کنند بدیشان دهد .