قُلْ إِن کَانَ آبَاؤُکُمْ وَأَبْنَآؤُکُمْ وَإِخْوَانُکُمْ وَأَزْوَاجُکُمْ وَعَشِیرَتُکُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ کَسَادَهَا وَمَسَاکِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَیْکُم مِّنَ اللّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِی سَبِیلِهِ فَتَرَبَّصُواْ حَتَّى یَأْتِیَ اللّهُ بِأَمْرِهِ وَاللّهُ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ(24) (سوره توبه)
ترجمه : بگو : اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و قوم و قبیله شما ، و
اموالی که فراچنگش آورده اید ، و بازرگانی و تجارتی که از بی بازاری و بی رونقی آن
می ترسید ، و منازلی که مورد علاقه شما است ، اینها در نظرتان از خدا و پیغمبرش و
جهاد در راه او محبوبتر باشد ، در انتظار باشید که خداوند کار خود را می کند ( و
عذاب خویش را فرو می فرستد ) . خداوند کسان نافرمانبردار را ( به راه سعادت )
هدایت نمی نماید .