وَهُوَ الَّذِی أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَیْرَ مَعْرُوشَاتٍ
وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفاً أُکُلُهُ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ
مُتَشَابِهاً وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ کُلُواْ مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُواْ
حَقَّهُ یَوْمَ حَصَادِهِ وَلاَ تُسْرِفُواْ إِنَّهُ لاَ یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ(141)
(سوره انعام)
ترجمه : خدا است که آفریده است باغهائی را که بر پایه استوار می گردند ( و درختانش
با قلاّبهای ویژه به اشیاء اطراف می چسبند و کمر راست می کنند و روی داربستها قرار
می گیرند ) و باغهائی را که چنین نیستند و ( نیازی به پایه و داربست و پیچیدن به
اطراف ندارند و بر سر پای خود می ایستند و گردن می افرازند . بلی این خدا است که
انواع ) خرمابُنها و کشتزارها را آفریده است که ثمره آنها ( در رنگ و طعم و بو و
شکل و غیره ) گوناگون است ، و نیز درختان زیتون و انار را آفریده است که ( در برخی
صفات ) همگونند و ( در برخی صفات ) متفاوتند . هنگامی که به بار آمدند از میوه
آنها بخورید و به هنگام رسیدن و چیدن و درو کردنشان از آنها ( به فقراء و مساکین )
ببخشید و زکات لازم آنها را بدهید ، و ( در خوردن و یا بخشیدن از آنها ) اسراف
نکنید ، زیرا که خداوند اسراف کنندگان را دوست نمی دارد .
وَمِنَ الأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشاً کُلُواْ
مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ
لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ(142) (سوره انعام)
ترجمه : ( این خدا است که برای شما ) از چهارپایان ( یعنی : شتر و گاو و بز و
گوسفند ) حیواناتی ( را آفریده است که بزرگ و ) باربرند ، و حیواناتی ( را آفریده
است ) که کوچکند ( و از پشم و موی آنها فرشها و گستردنیها تهیّه می کنید . اینها
روزی خدا برای شمایند و ) از آنچه خدا نصیب شما کرده است ( و برای شما حلال نموده
است ) بخورید و از گامهای اهریمن پیروی مکنید ( و با افتراء تحلیل و تحریم ، در
راه او گام برندارید ) بیگمان اهریمن دشمن آشکار شما است ( و هرگز خیر و خوبی شما
را نمی خواهد ) .
ثَمَانِیَةَ أَزْوَاجٍ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَیْنِ قُلْ
آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ
الأُنثَیَیْنِ نَبِّؤُونِی بِعِلْمٍ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ(143) (سوره انعام)
ترجمه : (خداوند از هر نوعی از چهارپایان ، یعنی : شتر و گاو و بز و گوسفند ، نر و
ماده آفریده است که رویهم ) هشت جفت آفریده است : از گوسفند دو جفت و از بز دو جفت
. ( ای محمّد : به کسانی که از پیش خود در تحلیل و تحریم چهارپایان به میل خود سخن
می رانند ) بگو : آیا خداوند نرهای آنها را حرام کرده است ؟ ( که چنین نیست ؛ زیرا
گاهی نرها را حلال می دانید ) یا ماده های آنها را ؟ ( که چنین هم نیست ؛ چه گاهی
ماده ها را حلال می دانید ) یا این که آنچه ماده ها در شکم دارند ؟ ( که چنین هم
نیست ؛ زیرا که شما همیشه جنینها را حرام نمی دانید ! پس این چه تحلیل و تحریمی
است که می انگارید و هردم به گونه ای بیان می دارید ؟ ! ) اگر ( در تحلیل و تحریم
خود مستند و دلیلی دارید و ) راست می گوئید مرا از روی علم و دانش ( از آن حجّت و
برهان ) بیاگاهانید .
وَمِنَ الإِبْلِ اثْنَیْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَیْنِ قُلْ آلذَّکَرَیْنِ حَرَّمَ
أَمِ الأُنثَیَیْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَیْهِ أَرْحَامُ الأُنثَیَیْنِ أَمْ
کُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ وَصَّاکُمُ اللّهُ بِهَذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى
عَلَى اللّهِ کَذِباً لِیُضِلَّ النَّاسَ بِغَیْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللّهَ لاَ
یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمِینَ(144) (سوره انعام)
ترجمه : و ( خداوند آفریده است ) از شترانْ ، نر و ماده را و از گاوْ ، نر
و ماده را . بگو : آیا خداوند دو نر را حرام کرده است ؟ ( که چنین نیست ؛ زیرا
گاهی نرها را حلال می دانید ) یا دو ماده را ؟ ( که چنین هم نیست ؛ چه گاهی ماده
ها را حلال می دانید ) یا این که آنچه در شکم ماده ها است ؟ ( که چنین هم نیست ؛
زیرا که شما پیوسته جنینها را حرام نمی دانید . شما گمان می برید که این تحلیل و تحریمِ
خاصّ شما به فرمان ایزد بوده است ! ) آیا شما بدان هنگام ( که فرمان خدا درباره
این تحریم صادر شد ) حاضر بودید ( و با گوش خود شنیدید ) که خداوند آن را به شما
سفارش کرد ؟ ( هرگز چنین نبوده است . پس از این کارهای ناشایستی که می کنید دست
بکشید ؛ چرا که ظلم است ) و چه کسی ظالم تر از کسی است که بر خدا دروغ بندد تا
مردمان را از روی جهل گمراه سازد ؟ خداوند هیچ گاه ستمکاران را ( به راه راست و به
سوی چیزی که خیر و صلاح دنیا و آخرتشان در آن باشد ) هدایت نخواهد کرد .
قُل لاَّ أَجِدُ فِی مَا أُوْحِیَ إِلَیَّ مُحَرَّماً عَلَى طَاعِمٍ یَطْعَمُهُ
إِلاَّ أَن یَکُونَ مَیْتَةً أَوْ دَماً مَّسْفُوحاً أَوْ لَحْمَ خِنزِیرٍ
فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقاً أُهِلَّ لِغَیْرِ اللّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ
غَیْرَ بَاغٍ وَلاَ عَادٍ فَإِنَّ رَبَّکَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(145) (سوره انعام)
ترجمه : (ای پیغمبر ! ) بگو : در آنچه به من وحی شده است ، چیزی را بر خورنده ای
حرام نمی یابم ، مگر ( چهار چیز و آنها عبارتند از : ) مردار ، ( همچون حیوان خفه
شده ، پرت گشته ، شاخ زده ، درنده خورنده ، ذبح شرعی نشده . ) و خون روان ( نه
بسته همچون جگر و سپرز و خون مانده در میان عروق ، که مباح است ) ، و گوشت خوک که
همه اینها ناپاک ( و مضرّ برای بدن ) هستند ، و گوشت حیوانی که ( در وقت ذبح به
نام خدا سربریده نشده باشد و بلکه ) به نام ( بتی یا معبودی ) جز خدا سربریده شده
باشد ( که مایه خروج از عقیده صحیح است ) . ولی اگر کسی ( به سبب قحطی و نیافتن
چیزی برای خوردن ) وادار ( به استفاده از این محرّمات ) گردد بدون آن که علاقه مند
( بدانها ) باشد و ( از سدّ جوع و اندازه ضرورت ) تجاوز کند ( گناهی براو نیست ) .
چه پروردگار تو بس آمرزگار و مهربان است .