یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ کُونُواْ قَوَّامِینَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِکُمْ أَوِ الْوَالِدَیْنِ وَالأَقْرَبِینَ إِن یَکُنْ غَنِیّاً أَوْ فَقَیراً فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیراً (135) (سوره نساء)
ترجمه : ای کسانی که ایمان آورده اید !
دادگری پیشه سازید و در اقامه عدل و داد بکوشید ، و به خاطر خدا شهادت دهید ( و از
این سو و آن سو جانبداری نکنید ) هر چند که شهادتتان به زیان خودتان یا پدر و مادر
و خویشاوندان بوده باشد . اگر کسی که به زیان او شهادت داده می شود دارا یا ندار
باشد ، ( رغبت به دارا ، یا شفقت به ندار ، شما را از ادای شهادت حق منصرف نکند )
چرا که ( رضای ) خداوند از ( رضای ) هردوی آنان بهتر است ( و خدا به مصلحت آن دو
آگاه تر از شما است ) پس از هوا و هوس پیروی نکنید که ( اگر چنین کنید از حق )
منحرف می گردید ( و به باطل می افتید ) . و اگر زبان از ادای شهادت حق بپیچانید یا
از آن روی بگردانید ، خداوند از آنچه می کنید آگاه است ( و پاداش اعمال نیک و
پادافره اعمال بدتان را می دهد ) .