وَیَسْتَفْتُونَکَ فِی النِّسَاء قُلِ اللّهُ یُفْتِیکُمْ فِیهِنَّ وَمَا یُتْلَى عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ فِی یَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِی لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا کُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنکِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْیَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِهِ عَلِیماً (127) (سوره نساء)
ترجمه : از تو درباره زنان سؤال می کنند و نظر می خواهند . بگو : خداوند درباره آنان به شما پاسخ می گوید ، و برای شما روشن می سازد آنچه را که در قرآن ( در زمینه میراث ایشان ) تلاوت می گردد ؛ و نیز درباره زنان یتیمی سخن می راند که ( به خاطر مال یا جمال ) می خواهید با ایشان ازدواج کنید ؛ ولی چیزی را که خداوند برای ایشان واجب نموده است ( و مهریّه نام دارد ) بدیشان نمی پردازید ، و همچنین راجع به کودکان کوچک و ناتوان سخن خواهد گفت ( و از شما می خواهد که حقوق آنان را بپردازید ، و ) این که نسبت به یتیمان ( به ویژه در میراث و مهریّه ) دادگری کنید ، و ( بدانید که دادگری و نیکوکاری شما در حق زنان و یتیمان ، بی مزد نمی ماند و ) هر کار خوبی را که بکنید خداوند از آن کاملاً آگاه است .
وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزاً أَوْ إِعْرَاضاً فَلاَ جُنَاْحَ
عَلَیْهِمَا أَن یُصْلِحَا بَیْنَهُمَا صُلْحاً وَالصُّلْحُ خَیْرٌ وَأُحْضِرَتِ
الأَنفُسُ الشُّحَّ وَإِن تُحْسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ بِمَا
تَعْمَلُونَ خَبِیراً(128) (سوره نساء)
ترجمه : هرگاه همسری دید که شوهرش ( خویشتن را بالاتر از او می گیرد و از انجام
امور خانوادگی ) سر باز می زند و ( یا با او نمی سازد و از او ) رویگردان است ، بر
هیچ یک از آن دو گناهی نیست این که ( بکوشند به وسیله صرف نظر کردن زن از برخی از
مخارج و همبستری ) میان خویشتن صلح و صفا راه بیندازند ، و صلح ( همیشه از جنگ و جدائی
) بهتر است . ( سرچشمه بسیاری از نزاعها بخل است ) و انسانها با بخل سرشته شده اند
( و مال دوستی خصلت ذاتی و دائمی بشر است و باید پیوسته با آن مبارزه و پیکار کرد
) و اگر نیکوکاری و نیک رفتاری کنید و ( با زنان بسازید و به بهترین وجه با آنان
معامله کرده و با ترک ستمکاری و بدرفتاری با ایشان ) پرهیزگاری کنید ، بیگمان
خداوند از آنچه می کنید بس آگاه است ( و پاداش شما را چنان که باید می دهد ) .
وَلَن تَسْتَطِیعُواْ أَن تَعْدِلُواْ بَیْنَ النِّسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلاَ
تَمِیلُواْ کُلَّ الْمَیْلِ فَتَذَرُوهَا کَالْمُعَلَّقَةِ وَإِن تُصْلِحُواْ
وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ کَانَ غَفُوراً رَّحِیماً(129) (سوره نساء)
ترجمه : شما نمی توانید ( از نظر محبّت
قلبی ) میان زنان دادگری ( کامل ) برقرار کنید ، هر چند هم ( در این راه به خود
زحمت دهید و ) همه کوشش و توان خود را به کار برید . ولی ( از زنی که میانه چندانی
با او ندارید ) به طور کلّی دوری نکنید ، بدان گونه که او را به صورت زن معلّقه ای
درآورید ( که بلاتکلیف بوده و نه شوهردار و نه بی شوهر بشمار می آید ) . و اگر صفا
و صمیمیّت ( میان خود ) راه بیندازید و ( جور و جفا و کدورت پیشین را ترک گوئید و
با اصلاح حال و دادگری پیش گرفتن ) پرهیزگاری کنید ، ( خداوند از تقصیر و لغزش شما
می گذرد ) چرا که خداوند بس آمرزنده مهربان است .
وَإِن یَتَفَرَّقَا یُغْنِ اللّهُ کُلاًّ مِّن سَعَتِهِ وَکَانَ اللّهُ وَاسِعاً
حَکِیماً(130) (سوره نساء)
ترجمه : و اگر ( راهی برای صلح و سازش نیافتند و جز نفرت نیفزودند و کار بدانجا
رسید که ) از هم جدا شوند ، خداوند هر یک از آنان را با فضل فراوان و لطف گسترده
خود بی نیاز می کند ( و بدین شوهری بهتر از شوهر نخستین ، و بدان همسری بهتر از
همسر پیشین عطا می کند ) و خداوند دارای فضل و رحمت فراوان ( در حق بندگان است و
کارهای ایشان را از روی حکمت می گرداند ؛ چرا که ) حکیم است .