وَاللاَّتِی یَأْتِینَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَآئِکُمْ فَاسْتَشْهِدُواْ عَلَیْهِنَّ أَرْبَعةً مِّنکُمْ فَإِن شَهِدُواْ فَأَمْسِکُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ حَتَّىَ یَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ یَجْعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلاً(15) (سوره نساء)
ترجمه : و کسانی که از زنان شما مرتکب زنا می شوند ، چهار نفر از ( مردان عادل )
خودتان را به عنوان شاهد بر آنان به گواهی طلبید ، پس اگر گواهی دادند ، آنان را
در خانه های ( خود برای حفظ ایشان و دفع هرگونه شرّ و فسادی ) نگاه دارید تا
مرگشان فرا می رسد یا این که خداوند راهی را برای ( زندگی پاک و درست ، یا عقوبت )
آنان ( با ازدواج یا توبه ، یا وضع حکم دیگری ) باز می کند .
وَاللَّذَانَ یَأْتِیَانِهَا مِنکُمْ فَآذُوهُمَا فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا
فَأَعْرِضُواْ عَنْهُمَا إِنَّ اللّهَ کَانَ تَوَّاباً رَّحِیماً(16) (سوره نساء)
ترجمه : و مرد و زنی که از شما زنا می کنند ( و متزوّج نمی باشند ) آنان را
بیازارید ( و بعد از شهادت چهار نفر مرد عادل ، توبیخشان نمائید ) . ولی اگر توبه
کردند ( و از کرده خود پشیمان شدند ) و به اصلاح ( حال و تغییر احوال خود )
پرداختند ، دست از آنان بدارید ( و نه با گفتار و نه با کردار ، ایشان را به دنبال
عقوبت و شکنجه لازم نیازارید و گذشته را به یادشان نیارید ؛ چرا که ) بیگمان
خداوند بسیار توبه پذیر و مهربان است .
إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوَءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِن قَرِیبٍ فَأُوْلَئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَکَانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً(17) (سوره نساء)
ترجمه : بیگمان خداوند تنها توبه کسانی را می پذیرد که از روی نادانی ( و سفاهت و
حماقت ناشی از شدّت خشم و غلبه شهوت بر نفس ) به کار زشت دست می یازند ، سپس هرچه
زودتر ( پیش از مرگ ، به سوی خدا ) برمی گردند ( و از کرده خود پشیمان می گردند )
، خداوند توبه و برگشت آنان را می پذیرد . و خداوند آگاه ( از مصالح بندگان و صدق
نیّت توبه کنندگان است و ) حکیم است ( و از روی حکمت درگاه توبه را بر روی توبه
کنندگان باز گذاشته است ) .
وَلَیْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّی تُبْتُ الآنَ وَلاَ الَّذِینَ یَمُوتُونَ وَهُمْ کُفَّارٌ أُوْلَئِکَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَاباً أَلِیماً(18) (سوره نساء)
ترجمه : توبه کسانی پذیرفته نیست که مرتکب گناهان می گردند ( و به دنبال انجام
آنها مبادرت به توبه نمی نمایند و بر کرده خویش پشیمان نمی گردند ) تا آن گاه که
مرگ یکی از آنان فرا می رسد و می گوید : هم اینک توبه می کنم ( و پشیمانی خویش را
اعلام می دارم ) . همچنین توبه کسانی پذیرفته نیست که بر کفر می میرند ( و جهان را
کافرانه ترک می گویند ) . هم برای اینان و هم آنان عذاب دردناکی را تهیّه دیده ایم
.