کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَکَ خَیْراً الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِینَ (180) (سوره بقره)
ترجمه : هنگامی که یکی از شما را ( امراض مخوف و اسباب و علل ) مرگ فرا رسد ، اگر دارائی فراوانی ( با توجّه به عرف محلّ ) از خود به جای گذاشت ، ( از سوی خدا قانون ) وصیّت بر شما واجب شده است ( و باید ) برای پدر و مادر و نزدیکان به طور شایسته وصیّت کند . این حق ( واجبی ) است بر پرهیزکاران ( مؤمن به کتاب خدا ) .
فَمَن بَدَّلَهُ بَعْدَ مَا سَمِعَهُ فَإِنَّمَا إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ
یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ(181) (سوره بقره)
ترجمه : پس هر که ( اعم از شاهد و وصی ) آن را بعد از شنیدن تغییر دهد ، تنها گناه
آن بر کسانی است که آن ( وصیّت ) را تغییر می دهند ( و وصیّت کننده در پیشگاه خدا
پاداش خود را می گیرد ) . خدا شنوا و دانا است ( و گفتار همگان را می شنود و نیّات
همگان را می داند ) .
فَمَنْ خَافَ مِن مُّوصٍ جَنَفاً أَوْ إِثْماً فَأَصْلَحَ بَیْنَهُمْ فَلاَ إِثْمَ
عَلَیْهِ إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ(182) (سوره بقره)
ترجمه : کسی که از انحراف وصیّت کننده (
از جاده عدالت ) یا از گناه او ( به سبب ترک قانون شریعت ) بترسد ( و آن انحراف و
گناه و نزاعی را که بدین علّت میان ورثه درگرفته است ، تبدیل و تغییر دهد ) و صلح
و صفا را میان آنان ( که وصیّت برایشان شده یا وارثان مرده هستند ) راه بیندازد ،
گناهی بر او نیست ( و مشمول قانون تبدیل وصیّت نمی باشد ) . بی گمان خدا آمرزنده و
مهربان است ( و مغفرت خود را شامل او می سازد و پاداش نیکوکاریش را می دهد ) .